Dygresja 11: Czyściec

Kościół rzymsko-katolicki naucza, że dusza ludzi Boga może udać się do miejsca nazywanego "czyśccem" po śmierci, znajduje się on w połowie drogi pomiędzy "niebem" a "piekłem". Głoszą, że jest to miejsce oczyszczenia, w którym dusza będzie cierpieć przez jakiś czas, zanim będzie mogła otrzymać zbawienie w niebie. Modlitwy, palenie świec oraz daniny pienięecirc;żne przekazywane kościołowi przez ludzi i ich bliskich, mają na celu skrócenie tego okresu czasu, gdy dusza cierpi w "czyśćcu". Następujące argumenty świadczą o błędnym pojmowaniu w tym wypadku:-

- Biblia nie mówi o istnieniu takiego miejsca.

- Wykazaliśmy wcześniej, że dusza odnosi się do ciała, a nie do nieśmiertelnej części znajdującej się w nas, a "piekło" to grób, a nie miejsce kary.

- Sprawiedliwym nie obiecuje się zbawienia w niebie. Otrzymają oni zbawienie podczas sądu, gdy powróci Chrystus, a nie w jakiś czas po śmierci, gdy opuszczą "czyściec" (Mt 25:31-34, Ap 22:12),

- Wszyscy sprawiedliwi otrzymają nagrodę w tym samym czasie, a nie każda osoba w innym czasie (Hbr 11:39,40; 2Tm 4:8).

- Po śmierci następuje całkowita nieświadomość, a nie to, co sugeruje doktryna czyśćca.

- Oczyszczeni jesteśmy z naszych grzechów przez chrzest w Chrystusa i rozwijamy ugruntowaną wiarę w Jego dzieła podczas naszego obecnego życia, a nie poprzez pewien okres cierpień po śmierci. Kazano nam: "Wyrzućcie więc stare kwasy" grzechów z waszego życia (1Kor 5:7); oczyścić się nam od działania grzechu (2Tm 2:21; Hbr 9:14). Teraz więc jest czas do oczyszczania w tym życiu, a nie w miejscu oczyszczania (czyśćcu), do którego wejdziemy po śmierci. "Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia" (2Kor 6:2). Nasze posłuszeństwo Bogu w przyjęciu chrztu i rozwinięcie duchowego charakteru w tym życiu, doprowadzi nas do zbawienia (Ga 6:8), - a nie okres spędzony w "czyśćcu".

- Wysiłki tych, którzy próbują zbawić nas paląc świece i dając inne datki na kościół katolicki, nie będą miały wpływu na nasze zbawienie: "Którzy ufają swoim dostatkom i chełpią się z ogromu swych bogactw? Nikt bowiem siebie samego nie może wykupić, ani nie uiści Bogu ceny swojego wykupu... by mógł żyć na wieki i nie doznać zagłady" (Ps 49:6-9).