4.6 Sąd

To, co głosi Biblia o sądzie, jest jedną z podstawowych zasad wiary, która musi być jasno zrozumiana przed przyjęciem chrztu (Dzieje 24:25); (Hbr 6:2). Często mówi się w Biblii o "dniu sądu" (np. 2P 2:9; 3:7; 1J 4:17; Jud 6) czasie, kiedy ci, którzy otrzymali wiedzę Boga zostaną wynagrodzeni. Powiedziano o nich "Wszyscy staniemy przed stolicą Chrystusową" (Rz 14:10); "Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa" (2Kor 5:10), aby otrzymać zapłatę za nasze życie w formie cielesnej.

We widzeniu Daniela dotyczącym drugiego przyjścia Chrystusa, trybunał Chrystusa ma formę tronu (Da 7:9-14). Przypowieści pomagają uzmysłowić szczegóły. Ta, o talentach porównuje do powrotu pana, który wzywa służbę i ocenia sposób w jaki oni zainwestowali pieniądze, które im zostawił (Mt 25:14-29). Przypowieść o rybaku porównuje wezwanie Ewangelii do rybackiej sieci, zbierającej wszystkie rodzaje ludzi; człowiek usiadł (sądzenie) i oddzielił dobre ryby od złych (Mt 13:47-49). Interpretacja jest jasna: "Tak będzie przy końcu świata; wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych".

Z tego, co się do tej pory dowiedzieliśmy, można przyjąć, że w czasie powrotu Pana i zmartwychwstania, będzie miało miejsce zgromadzenie wszystkich, którzy posłyszeli głos Ewangelii, będzie to w pewnym miejscu i o określonym czasie, spotkają wtedy Chrystusa. Będą musieli zdać sprawozdanie, a On powie, czy akceptuje się ich, czy też nie, aby mogli otrzymać nagrodę, która jest wejściem do Królestwa. Jedynie sprawiedliwi dostąpią tej nagrody. Obrazuje to przypowieść o owcach i kozłach: "Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na Swoim tronie (tronie Dawida) w Jerozolimie (Łk 1:32,33) pełny chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On odzieli jednych (ludzi) od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się król do tych po prawej stronie: "Pójd"cie błogosławieni Ojca mojego, we"cie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata." (Mt 25:31-34).

Nagrodą za sprawiedliwość jest odziedziczenie Kólestwa Bożego, spełnienie się obietnic danych Abrahamowi, a dotyczących właśnie tego. Ale nastąpi to dopiero po sądzie, który się odbędzie w czasie powrotu Chrystusa. Niemożliwe jest wobec tego otrzymanie obiecanej nagrody w formie nieśmiertelnego ciała przed powrotem Chrystusa; musimy wobec tego wyciągnąć wniosek, że od czasu śmierci aż do czasu zmartwychwstania wierzący nie istnieje świadomie w żadnej formie, ponieważ niemożliwe jest istnienie przecież w jakiejkolwiek formie bez ciała.

Często powtarzaną zasadą Biblii jest to, że dopiero gdy Chrystus wróci wówczas to dana będzie nagroda - a nie prędzej:-

- "Kiedy zaś objawi się najwyższy pasterz (Jezus) otrzymacie nagrodę niewiędnący wieniec chwały." (1P 5:4 por. 1:13).

- "Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych i na Jego pojawienie się, i na jego Królestwo... wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia" (2Tm 4:1,8).

- W czasie powrotu Mesjasza w ostatecznych dniach: "Wielu zaś, co posnęli w prochu ziemi (por Rdz 3:19), zbudzi się: jedni do życia wiecznego, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie." (Da 12:2).

- Gdy Chrystus nadejdzie w dzień sądu "wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego : a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia" (J 5:25-29).

- "Oto przyjdę niebawem (Jezus), a moja zapłata jest ze mną, by tak każdemu odpłacić jaka jest jego praca." (Ap 22:12). Nie idziemy do nieba, aby otrzymać zapłatę - Chrystus przynosi ją nam z nieba.

To, że Jezus przyniesie nagrodę dla nas zakłada, że została ona przygotowana dla nas w niebie, ale zostanie przeniesione nam na ziemię podczas drugiego przyjścia Chrystusa; nasze "dziedzictwo" ziemi obiecanej Abrahamowi jest więc "zachowane dla was w niebie. Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeżeni mocą Bożą dla zbawienia gotowego objawić się w czasie ostatecznym" nadejścia Chrystusa (1P 1:4,5).

Doceniając to możemy prawidłowo zinterpretować cytat z J 14:2,3, który jest często błędnie rozumiany : "Idę (Jezus) przecież przygotować wam miejsce (por. nagroda "Zachowana w niebie") A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem". Gdzie indziej Jezus mówi, że przyjdzie ponownie, aby dać nam nagrodę (Ap 22:12) i jak już powiedzieliśmy, otrzymamy ją gdy będzie siedział na swym tronie w czasie sądu. Będzie królował na tronie Dawida w Jerozolimie "na wieki" (Łk 1:32,33). Będzie przebywał na ziemi przez wieczność i będzie - w Królestwie Boga na ziemi - a my tam też będziemy. Jego obietnica: "zabiorę was do siebie" może wobec tego być odczytana jako opis naszej akceptacji przez Niego podczas sądu. Grecki zwrot "zabiorę do siebie" pojawia się również w Mt 1:20, gdy Józef "bierze do siebie" Marię, jako małżonkę. Dlatego też niekoniecznie określa to ruch fizyczny ku Jezusowi.

Ponieważ nagroda dana będzie w czasie sądu, podczas powrotu Chrystusa, wynika z tego, że zarówno sprawiedliwi jak i niegodziwi idą do tego samego miejsca po śmierci tj. do grobu. Dla śmierci nie ma tutaj różnicy. Udowadniają to następujące cytaty:

- Jonatan był sprawiedliwy, a Saul zły ale "W śmierci nie są rozdzieleni" (2Sm 1:23).

- Saul, Jonatan i Samuel, wszyscy udali się do tego samego miejsca po śmierci (1Sm 28:19).

- Sprawiedliwy Abraham "połączył się ze swoimi przodkami" w czasie śmierci, byli oni bałwochwalcami (Rdz 25:8, Joz 24:2).

- Ci, którzy są duchowo mądrzy jak i głupi, doświadczają takiej samej śmierci (Koh 2:15,16).

Wszystko to zaprzecza ostro twierdzeniom popularnego "chrześcijaństwa". Ich nauka mówiąca, że sprawiedliwi udają się prosto do nieba po śmierci, zaprzecza konieczności zmartwychwstania i sądu. Jak się przekonaliśmy, są to istotnie wydarzenia w planie Boga dotyczącym zbawienia i w związku z tym w przesłaniu Ewangelii. Popularna koncepcja sugeruje, że umierając, osoba sprawiedliwa wynagrodzona jest pójściem do nieba, a inni udadzą się tam następnego dnia, miesiąca czy roku. Zaprzecza to temu, co głosi Biblia, że wszyscy sprawiedliwi zostaną wynagrodzeni razem, w tym samym czasie:-

- Owce oddzielone są od kozłów w dniu sądu, jedna po drugiej. Gdy sąd zostanie zakończony, Chrystus powie do wszystkich owiec zebranych po Jego prawej ręce: "pójd"cie błogosławieni Ojca mojego, we"cie w posiadanie królestwo" (Mt 25:34). Wszystkie więc owce odziedziczą królestwo w tym samym czasie. (por. 1 Kor 15:52).

- W czasie "żniw" powrotu Chrystusa i podczas sądu wszyscy ci, którzy się trudzą w Ewangelii będą cieszyć "się razem" (J 4:35,36 por. Mt 13:39).

- Ap 11:18 mówi, że "pora na umarłych, aby zostali osądzeni" jest czasem, kiedy Bóg da "zapłatę sługom Twym... świętym... i tym co się boją Twojego imienia" - tzn wszystkim wierzącym razem.

- Rozdział 11 Listu do Hebrajczyków wymienia wielu sprawiedliwych ludzi Starego Testamentu. W wersecie 13 czytamy: "W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczono" - tzn. Abrahamowi zbawienie przez wejście do Królestwa Bożego (Hbr 11:8-12). Wynika z tego, że po swojej śmierci, ludzie ci, jeden po drugim nie poszli do nieba, aby otrzymać nagrodę. Powód wyjaśniony jest w wersecie 39,40: "nie otrzymali przyrzeczonej obietnicy, gdyż Bóg, który nam lepszy los zgotował, nie chciał, aby oni doszli do doskonałości bez nas". Opó"nienie więc przyznania im obiecanej nagrody spowodowane było tym, że Bóg zaplanował, aby wszyscy wierni "doszli do doskonałości" razem, w tym samym czasie. Stanie się to w dniu sądu, podczas powrotu Chrystusa.