5.2 Mbretëria nuk është vendosur akoma

Ka një nocion gjerësisht të përhapur se Mbretëria e Perëndisë është tashmë në egzistencë të plotë dhe përbëhet nga besimtarët e tanishëm - ‘kisha’. Ndërsa besimtarët e vërtetë janë ‘shpëtuar’ në prespektivë dhe u janë dhënë vende potenciale në mbretëri, nuk mund të ketë asnjë dyshim që ne tani nuk mund të jemi plotësisht në Mbretëri, duke parë që Krishti nuk është kthyer akoma që ta vendosë atë.

Duhet të jetë e qartë nga ç’kemi studiuar deri tani "që mishi dhe gjaku nuk mund ta trashëgojë mbretërinë e Perëndisë" (1 Kor. 15:50). Ne jemi "trashëgimtarët e mbretërisë, që ua premtoi atyre që e duan" (Jak. 2:5), meqenëse pagëzimi na bën trashëgues të premtimeve ndaj Abrahamit - premtime, të cilat përbëjnë ungjillin bazë të Mbretërisë (Mat. 4:23; Gal. 3:8,27-29). Prandaj është e zakonshme të ndeshen premtimet e trashëgimisë së Mbretërisë me kthimin e Krishtit, kur premtimet ndaj Abrahamit do të përmbushen (Mat. 25:34; 1 Kor. 6:9,10; 15:50; Gal. 5:21; Efe. 5:5). Vetë përdorimi i kësaj gjuhe të trashëgimisë së ardhme tregon se mbretëria nuk është zotërim i sotëm i besimtarëve.

Jezusi tha një shëmbëlltyrë për të korrigjuar ata që mendonin "se mbretëria e Perëndisë duhej të shfaqej menjëherë. Prandaj Ai tha, Një njeri fisnik shkoi në një vend të largët për të marrë në dorëzim një mbretëri e pastaj të kthehej". Ndërkohë u la shërbyesve disa porosi. "Kur u kthye, pasi e mori në dorëzim mbretërinë, urdhëroi t’i thërrasin ata shërbëtorët", dhe i gjykoi (Lluka 19:11-27).

Fisniku përfaqson Krishtin që largohet në "vendin e largët" të parajsës për të marrë mbretërinë, me të cilën ai kthehet në kohën e gjykimit, d.m.th. ardhjen e dytë. Prandaj është e pamundur që "shërbëtorët" të zotërojnë mbretërinë tani, gjatë kohës së mungesës së Zotit të tyre.

Të mëposhtmet japin prova të mëtejshme të kësaj:-

- " Mbretëria ime nuk është e kësaj bote (kohe)", tha Jezusi hapur (Gjon 18:36). Megjithatë, edhe në atë kohë Ai mund të kishte thënë, " Unë jam mbret" (Gjon 18:37), duke treguar se ‘mbretërimi’ i tanishëm i Krishtit nuk do të thotë që Mbretëria e Tij tashmë është vendosur. Edhe besimtarët në shekullin e parë janë përshkruar si DUKE PRITUR për mbretërinë e Perëndisë (Mk.15:43).

- Krishti u tha dishepujve të tij se ai nuk do të pinte kurrë më verë me ta "derisa ta pij të re me ju në mbretërinë e Atit tim" (Mat. 26:29). Kjo tregon qartë se mbretëria do të ishte në të ardhmen, që bëri të kuptohej nga njerëzit predikimi i Krishtit për "lajmin e mirë (d.m.th. shpalljen paraardhëse) të mbretërisë së Perëndisë" (Lluka 8:1). "Lum kush do të (në të ardhmen) hajë bukë në mbretërinë e Perëndisë", ishte komenti i tyre (Lluka 14:15).

- Lluka 22:29,30 vazhdon këtë temë: "Unë ju caktoj mbretërinë. Që ju të hani e të pini në tryezën time, në mbretërinë time".

- Jezusi shpjegoi shenjat që do t’i paraprinin ardhjes së dytë të tij dhe e mbylli me komentin, "ju, kur do të shikoni se po ndodhin këto, ta dini se mbretëria e Perëndisë është afër" (Lluka 21:31). Kjo nuk ka kuptim nëse mbretëria është tani në egzistencë përpara ardhjes së dytë.

- "me shumë pikëllime duhet të hyjmë në mbretërinë e Perëndisë" (Vep. 14:22). Prandaj çdo besimtar i vuajtur lutet pa pushim për ardhjen e mbretërisë (Mat. 6:10).

- Perëndia ju ka "thirrur në mbretërinë e tij" (1 Thes. 2:12); në përgjigje, ne duhet të kërkojmë hyrjen për në atë mbretëri përmes një jete frymërore tani (Mat. 6:33).