11.3.3 Nauczanie

Jedną z większych pokus, które wiążą się z poznaniem prawdziwego Boga jest stawanie się duchowymi egoistami. Możemy być tak usatysfakcjonowani naszym osobistym związkiem z Bogiem, tak zaabsorbowani naszym osobistym studiowaniem Biblii i duchowością, że zaniedbamy konieczność podzielenia się tym z innymi - zarówno z naszymi współwyznawcami jak i światem wokół nas. Słowo Boga jak i prawdziwa Ewangelia, która się w nim znajduje porównane są do lampki, która świeci się w ciemności (Ps 119:105; Prz 4:18). Jezus zauważa, że ktoś kto ma takie światło, nie stawia go pod korcem ale przed lud"mi (Mt 5:15). "Wy jesteście światłem świata" z powodu ochrzczenia w Chrystusa; "Światło świata" (Mt 5:14; J 8:12). "Nie może się ukryć miasto położone na górze", mówił dalej Chrystus (Mt 5:14).

Jeżeli naprawdę prowadzimy życie zgodnie z prawdziwą Ewangelią, którą rozumiemy, nasza "świętość" będzie widoczna dla tych, z którymi żyjemy. Nie będziemy mogli ukryć faktu, że "oddzieleni jesteśmy "w" nadzieję Królestwa a zarazem "oddzieleni jesteśmy od" dróg ich świata.

W sposób taktowny powinniśmy starać się podzielać znajomość prawdy z tymi, z którymi kontaktujemy się: zmieniając bieg rozmowy tak, aby toczyła się wokół duchowych spraw; dyskutując na temat doktryn z członkami innych kościołów; rozdając ulotki a nawet umieszczając małe ogłoszenia w prasie. Wszystko to są sposoby, które pozwalają świecić się naszemu światłu. Nie powinniśmy myśleć, że możemy pozostawić dzieło świadczenia innym wierzącym; każdy z nas ma osobistą odpowiedzialność. Christadelphianie mają stosunkowo niewiele inicjatyw głoszenia Ewangelii, zorganizowanych na dużą skalę w porównaniu z innymi grupami. Każdy z nas indywidualnie robi co może, głównie na swój własny koszt.

Jednym z przynoszących największy sukces sposobów nauczania, jest wyjaśnienie naszych wierzeń rodzinie i tym, z którymi się spotykamy. Ci, których partnerzy nie są w wierze, powinni wyjaśnić im swoje wierzenia. Jednakże gdy już się tego dokona, niemądre jest stałe powracanie do tego tematu i wywieranie jakiegokolwiek nacisku. Naszym obowiązkiem jest świadczenie o prawdzie bez oczekiwania wielkiej odpowiedzi. Ponosimy dużą odpowiedzialność za to świadczenie (Ez 3:17-21); Jeżeli Chrystus przyjdzie w czasie naszego życia "Dwie będą mleć razem; jedna będzie wzięta a druga zostawiona" (Łk 17:36). Byłoby naprawdę dziwne, gdybyśmy nie rozmawiali z naszą rodziną i kolegami z pracy o drugim przyjściu Pana, kiedy ono nastąpi.