ARASÖZ 11 : Temizlenme Yeri

Roma Katolik Kilisesi, ölümden sonra Tanrı’nın halkının canlarının cennet ve cehennem arasında bir yarı-yol evi olan ‘temizlenme yeri’ denen bir yere gidebileceğini öğretmektedir. Onlar, oranın; can’ın cennet’te kurtuluşu kazanmaya uygun hale gelmeden önce bir süre acı çektiği bir günahtan arınma yeri olduğunu öğretirler. Kişinin ya da arkadaşlarının dualarının, mum yakışlarının ve kiliseye finansal bağışlarının can’ın ‘temizlenme yeri’nde kalma süresini kısalttığı varsayılır. Bu gibi fikirlerin büyük hatası, aşağıdaki gibi ortaya konabilir:

• İncil, böyle bir yerin varlığına ilişkin olarak sessiz kalmaktadır.

• Can sözcüğünün, içimizdeki bir tür ölümsüz unsurdan çok, bedenimizi ifade ettiğini; ve ‘cehennem’in bir cezalandırma yerinden çok, ‘mezar’ (ölüler diyarı) olduğunu gösterdik.

• Doğru olanlara cennette kurtuluş asla vaat edilmemiştir. Kurtuluşun bahşedilişi; ölümden bir süre sonra söylendiğine göre ‘temizlenme yeri’nden ayrılınıldığında olmaktan çok, Mesih’in geri gelişinde yargı kürsüsünde olacaktır (Mt. 25: 31-34 ; Rev. 22:12 ).
• Her kişi kurtuluşu farklı zamanlarda kazanmaktan çok, bütün doğru kişiler kendi ödüllerini aynı anda alacaklardır (Heb. 11: 39,40 ; 2 Tim. 4:8 ).

• Ölümü; temizlenme yeri öğretisi tarafından varsayılan faaliyetlerden çok, tamamıyla bilinçsizlik takip eder.

• Biz günahlarımızdan; ölümden sonra bir dönem acı çekme sayesinden çok, İsa’da vaftiz yoluyla ve mevcut yaşantımız esnasında onun çalışmasına sıkı bir imanla arınırız. Bize şunlar söylenmektedir: "yaşantımızda günahın eski mayasından arınmamız (1 Cor. 5:7); kendimizi günahın işlerinden arındırmamız (2 Tim. 2:21; Heb. 9:14). Onun için arınma zamanımız, ölümden sonra girilen bir arınma yerinden (‘temizlenme yeri’) çok, bu yaşamda ve mevcut andadır. "Şimdi kurtuluş günüdür… şimdi makbul zamandır (2 Cor. 6:2). Vaftizde Tanrı’ya olan itaatimiz ve bu yaşamda ruhsal bir nitelik geliştirme (Gal. 6:8), kurtuluşumuza yol açacaktır - temizlenme yerinde belli bir dönem geçirmek değil.

• Diğerlerinin bizi, mum - yakışları ve Katolik Kilisesine diğer bağışlar yoluyla kurtarma çabaları, bizim kurtuluşumuzu hiç etkilemeyecektir. "Zenginliklerine güvenenler… onların hiçbiri kardeşini fidye ile hiçbir şekilde kurtaramaz, Tanrı’ya onun için bir kefaret veremez…ta ki o ebediyen yaşasın (diye)"(Ps.49:6-9).