9.4 JEZUS ALS ONZE VERTEGENWOORDIGER

We hebben gezien dat offerdieren de zondige mensen niet volledig konden vertegenwoordigen. Daarentegen kon Jezus ons wel vertegenwoordigen. In Hebreeen 2:17 staat: "Daarom moest Hij in alle opzichten aan zijn broeders gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en getrouw hogepriester zou worden bij God, om de zonden van het volk te verzoenen". Dit gaat vooraf door: "opdat Hij door de genade Gods voor een ieder de dood zou smaken" (Hebreeen 2:9). Wanneer wij een zonde begaan (bv. agressief zijn) kan God ons om Christus’ wil vergeven (Efeziers 4:32). God kan ons nu met Christus vergelijken, een mens die net als wij tot zonde - bv. agressief zijn – verzocht is, maar echter elke verzoeking weerstond. Derhalve kan God ons onze zonden vergeven – onze agressiviteit -, omdat we “in Christus” zijn, bedekt met zijn gerechtigheid. Christus, onze vertegenwoordiger, is onze middelaar waardoor God ons genadig kan zijn, terwijl hij zijn eigen grondbeginselen van gerechtigheid kan handhaven.

Indien Jezus God zou zijn geweest, in plaats van iemand met een menselijke natuur, dan had hij onze vertegenwoordiger niet kunnen zijn. Dit is weer een voorbeeld van een verkeerd idee dat onvermijdelijk tot misvattingen leidt. Als gevolg van deze misvatting hebben vele theologen vele ingewikkelde verklaringstheorieen ontwikkeld om Christus’ dood uit te leggen.

De veel verbreide opvatting van het afvallige christendom is dat de mens door zijn zonde God schuldig is geworden, terwijl hij zijn schuld nooit kan vereffenen. Christus zou dan door zijn dood aan het kruis de schuld van elke gelovige betaald hebben. Menig evangelist heeft dit als volgt uitgedrukt: “Het was alsof we allemaal met onze rug tegen de muur stonden, gereed om door de duivel dood geschoten te worden. Maar dan opeens komt Jezus tevoorschijn en stelt zich voor ons. Aldus wordt Jezus in plaats van ons door de duivel gedood en daardoor zijn wij nu vrij.”

Voor zulke sprookjesachtige theorieen bestaat geen bijbelse grondslag. Men ziet hier een duidelijke tegenstrijdigheid: als Christus in plaats van ons gestorven zou zijn, zouden wij niet meer hoeven te sterven. Aangezien wij nog steeds onze menselijke natuur bezitten moeten wij ook nog sterven. De verlossing van zonde en dood zal zich pas op de dag des oordeels openbaren, als ons de onsterfelijkheid wordt gegeven. Dit kregen we nog niet ten tijde van Christus’ dood. De dood van Christus de duivel vernietigen en niet andersom (Hebreeen 2:14
De bijbel leert dat verlossing mogelijk is door Christus’ dood EN opstanding, niet alleen door zijn dood. Christus is “voor ons gestorven”, eenmalig. De plaatsvervangingstheorie zou betekenen dat hij voor elke van ons persoonlijk zou moeten sterven.

Als we denken dat Christus met zijn bloed een schuld zou hebben betaald, zouden we onze verlossing als een recht kunnen beschouwen. Zo kunnen we uit het oog verliezen dat onze redding een geschenk Gods is, dat alleen door Gods genade en vergeving kan worden verwerkelijkt. Bovendien lijkt het dan alsof een woedende God is tevreden gesteld, doordat Hij Jezus’ bloed heeft zien vloeien. God ziet zijn Zoon echter als onze vertegenwoordiger als wij berouw tonen en hem proberen na te volgen, in plaats van dat we ons verbonden voelen met zijn bloed als talisman. Vele Christelijke liederen zijn gebaseerd op opvattingen die niet overeenkomen met de bijbelse leer. Daarom moet men er voor waken, dat we door deze liederen te zingen of te horen, niet ongemerkt beinvloed worden door zulke verkeerde opvattingen.

Helaas worden de eenvoudige woorden "Christus is voor ons gestorven" (Romeinen 5:8) bijna altijd verkeerd geinterpreteerd als “Christus stierf in plaats van ons”. Met betrekking tot dit onderwerp kan men de samenhang tussen de hoofstukken Romeinen 5 en het hoofdstuk 1 Korintiers 15 zien (bv. Rom 5:12 ~ 1 Kor 15:21; Rom 5:17 ~ 1 Kor 15:22). "Christus is voor ons gestorven" (Romeinen 5:8)is gelijk aan "Christus is gestorven voor onze zonden" (1 Korintiers 15:3). Zijn dood was nodig om een weg te bewerkstelligen waarop wij vergeving van onze zonden kunnen verkrijgen. Op deze manier is stierf Christus “voor” ons. Het woord “voor” hoeft niet altijd “in plaats van” te betekenen. Christus stierf voor onze zonden en niet in plaats van onze zonden. Men kan ook “daar hij altijd leeft om voor hen te pleiten” (Hebreeen 7:25) niet vervangen met “om in plaats van hen te pleiten”. Zo kan men ook het woord “voor” in Hebreeen 10:12 en in Galaten 1:4 niet vervangen door de woorden “in plaats van”.