Dygresja 32: Złodziej na krzyżu

Złodziej powiedział: "Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego Królestwa. Jezus mu odpowiedział: "Zaprawdę powiadam Ci, dziś ze mną będziesz w raju." (Łk 23:42,43). Często przyjmuje się, że wersety te oznaczają, iż chrzest nie jest konieczny do zbawienia i że idziemy prosto do nieba po śmierci. Po starannym przeczytaniu tego fragmentu wynika jasno, że :

1. Polecenie przyjmowania chrztu w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa dane było po zmartwychwstaniu Chrystusa. (Mk 16:15,16). Złodzieja, gdy Chrystus z nim rozmawiał, nadal obowiązywało Prawo Mojżeszowe.

2. Prawdziwy chrzest dokonywany jest w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Ponieważ w czasie, gdy Jezus rozmawiał ze złodziejem, żadne z tych wydarzeń nie miało miejsca, chrzest w Chrystusa nie był możliwy.

3. Chrzest symbolizuje nasze umieranie z Chrystusem (Rz 6:3-5). Złodziej był jedyną osobą, która uczyniła to dosłownie.

4. Jest możliwe, że złodziej był jednym z tych ludzi, których ochrzcił Jan Chrzciciel. Wielu z tych, których on nawrócił, przedtem było lud"mi o ciemnych charakterach (Mt 21:32). Powiedzenie, że złodziej był nie ochrzczony oznacza spór z nieznanym, co jest oczywiście słabym argumentem, na którym można się oprzeć, aby nie podporządkować się poleceniom przyjęcia chrztu. Fragment ten również nie mówi o słowach "dusza" i "niebo".

5. Złodziej prosił Jezusa, aby wspomniał o nim, gdy Jezus przyjdzie "w" Królestwo. Wobec tego wiedział o Ewangelii mówiącej o Królestwie Bożym, którą Jezus głosił (Mt 4:23). Wiedział on, że w czasie ustanowienia Królestwa będzie sąd i dlatego poprosił Jezusa, o którym wiedział, że zmartwychwstanie, aby sądzić w tym dniu, by wspomniał o nim. Złodziej na pewno o tym wiedział; wiedział, że zbawienie w dniu zmartwychwstania i sądu ogłoszone zostanie przez Chrystusa .

6. Jezus odpowiedział, że złodziej będzie z nim w "raju". To greckie słowo zawsze odnosiło się do idealnej sytuacji na ziemi. Użyte jest w odniesieniu do przywrócenia ogrodu Edenu, który będziemy oglądać w przyszłym Królestwie Bożym na ziemi (Ap 2:7). Podczas Królestwa Bożego świat powróci do warunków raju Ogrodu Edenu (Iz 51:3; Ez 36:35), ponieważ przekleństwo zostanie usunięte (Ap 22:3). Grecki Stary Testament (Septuagint) używa tego samego słowa na określenie "raj", gdy mowa o idyllicznej sytuacji na ziemi w Koh 2:5; Ne 2:8; Pnp 4:13; Wj 13:10. "Raj" utożsamiony został z niebem jedynie przez użycie go w fikcji takiej jak "Raj utracony" Miltona. Obietnica, jaką dał Jezus, mówiąc o miejscu dla złodzieja w raju, była odpowiedzią na jego pragnienie, aby być w Królestwie Chrystusa. Pokazaliśmy w rozdz. 5, że Królestwo będzie na ziemi; tak więc i "raj" też tam będzie.

7. Sposób w jaki werset 43 jest przeważnie przetłumaczony powoduje, że wydaje się, iż Chrystus i złodziej będą tego samego dnia w "raju". Oczywiste jest, że Królestwo nie zostało jeszcze ustanowione na ziemi; nie udali się do Królestwa w tym dniu. Jezus zszedł do grobu (Dz 2:32) i tak jak prorokował "był 3 dni i 3 noce w łonie ziemi" (Mt 12:40 por 16:21) po śmierci na krzyżu. Nawet po zmartwychwstaniu powiedział "nie zatrzymuj mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do ojca" (J 20:17). Tak więc Jezus nie wstąpił do nieba w dniu, w którym umarł.

Jezus jednak obiecuje złodziejowi "dziś ze Mną będziesz w raju". Odpowiedzią na tę jawną sprzeczność jest fakt, że w oryginalnych hebrajskich i greckich tekstach Biblii nie ma znaków przestankowych a nawet dużych liter. Możliwa jest zmiana znaków przestankowych tak, że otrzymamy: "Jezus mu odpowiedział, zaprawdę powiadam ci dziś, ze mną będziesz w raju" (Łk 23:43). Tłumaczenie Rotherham nie umieszcza przecinka po słowie "dzisiaj". Odpowiada to kontekstowi. Złodziej prosił Jezusa, aby wspomniał o nim w dniu sądu; był on świadomy tego, że jest odpowiedzialny i zostanie powołany na sąd. Jezus dał mu wspaniałe zapewnienie - "Mogę cię zapewnić już dzisiaj, nie musisz czekać, aby usłyszeć mój werdykt dotyczący ciebie, będziesz ze mną w Królestwie!"

8. Z tego co zauważyliśmy powyżej, możliwe jest ustalenie nauk, które rozumiał złodziej:

- Królestwo Boże.

- Drugie przyjście Chrystusa.

- Zmartwychwstanie i sąd.

- Odpowiedzialność.

- Zbawienie przez wiarę w Chrystusa.

- Zmartwychwstanie Chrystusa.

- Doskonałość Chrystusa ("On nic złego nie uczynił").

- Potrzeba pójścia śladami Chrystusa (nazywał go Panem).

- Grzeszność człowieka ("My przecież - sprawiedliwie").

Nie na miejscu jest wiec, mówienie o tym człowieku jako usprawiedliwieniu dla myślenia, że każdy, kto wykazuje choć najmniejsze zainteresowanie chrześcijaństwem może być zbawiony. Musi istnieć pewien rodzaj naukowej podstawy, którą będziemy mieli. Bez tego nie byłby on w stanie posiąść wiary, którą miał . Chrystus nie mówi o zbawieniu dla drugiego złodzieja, który twierdził: "Czy ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas". Był to człowiek, który mówił: "Jeżeli jest coś w tym Jezusie, to dlaczego nie miałbym skorzystać." Spowodowane było to brakiem zrozumienia nauk, które znał i rozumiał drugi złodziej, co uniemożliwiło mu znalezienie prawdziwego zbawienia przy końcu jego dni. Nie było to tym, co nauczał Chrystus.