9.3 Ofiara za nas i za siebie

Żydowski kapłan najwyższy musiał składać ofiary przede wszystkim za swoje własne grzechy, a następnie za grzechy ludzi (Hbr 5:1-3). Ofiara Chrystusa miała tę samą podwójną strukturę. Mimo że nie miał sam osobiście żadnych grzechów, Jezus miał jednak ludzką naturę i potrzebował zbawienia od śmierci. Zbawienie to dane mu było przez Boga, na podstawie własnej ofiary Chrystusa. Tak więc Jezus umarł zarówno po to, by zyskać dla siebie zbawienie jak i zbawienie dla nas. Wiele fragmentów Biblii nawiązuje do tego.

Ten rozdział zawiera szereg wersetów, które udowadniają, że ofiara Chrystusa dokonana była dla niego jak i dla nas. Uważam za konieczne udowodnienie tego, ponieważ myślę, że jest to niezmiernie ważne dla prawidłowego zrozumienia człowieczeństwa naszego Pana. Po przeczytaniu tej książki, być może zechcecie głębiej przemyśleć te sprawy. W związku z tym przedstawiony został ten materiał.

- Najwyższy kapłan "powinien przeto jak za lud, tak i za samego siebie składać ofiary za grzechy. Podobnie Chrystus wypełniał w tym przypadku rolę mojżeszowego Najwyższego Kapłana (Hbr 5:3,5). Greckie słowo oznaczające "powinien" ma specjalne znaczenie długu finansowego- odnoszące się do naszego Pana, kupującego swoje własne zbawienie jak i nasze. "Przyczyną", dla której Chrystus musiał to zrobić było jego własne człowieczeństwo (Hbr 5:3). Nie znaczy to, że miał osobiste grzechy, za które musiał pokutować. Nie może być kładziony zbyt duży nacisk na to. Zostaliśmy odkupieni krwią jego ofiary - a on również.

- Chrystus "nie jest obowiązany, jak inni arcykapłani, do składania codziennej ofiary. Najpierw za swoje grzechy, a potem za grzechy ludu. To bowiem uczynił raz na zawsze". (Hbr 7:27). Nie ulega wątpliwości, że Paweł podkreśla podobieństwo pomiędzy podwójną ofiarą kapłana a ofiarą Chrystusa. Czyni to ponownie w Liście do Hebrajczyków 9:7 (por. w12,25). Kontrastem było to, że Chrystus dokonał tego tylko raz, a arcykapłan co roku. Gdyby kontrastem było to, że Chrystus dokonał ofiary jedynie za lud, wówczas zostało by to przekreślone. Zwróć uwagę, że ofiara Chrystusa dokonana była za jego "grzechy", które nie były grzechami ludu. Jego "grzechy" nie były naszymi grzechami, które wziął na siebie, ponieważ stanowiąc wzór, dokonał oddzielnej ofiary za nas. Widzimy, że Jezus miał doskonały, bezgrzeszny charakter. Mówienie więc o "grzechach" tutaj jest odmiennym sposobem opisywania grzesznej ludzkiej natury. Przez użycie metonimii mówi się tutaj o przyczynie (Grzeszna natura) jako o skutku. Jednak należy podkreślić, że Pan nasz był doskonały i nie można mu zarzucić grzechu.

- Bóg "wywiódł z pomiędzy zmarłych Wielkiego Pasterza owiec... na mocy krwi przymierza wiecznego" (Hbr 13:20) tzn. jego własnej krwi. Więc nasz Pan był zarówno pasterzem jak i zabitą owcą i przez to doprowadził siebie do śmierci, a przez jego krew Bóg wywyższył go. W ten sposób był on zarówno ofiarą jak i kapłanem.

- W księdze proroka Zachariasza 9:9 napisano: "Oto król (Jezus) twój przyjdzie, tobie sprawiedliwy i zbawiciel ubogi". W angielskim przekładzie Biblii znajduje się inne tłumaczenia. Zamiast słowa "zbawiciel ubogi" pojawia się słowo "zbawiciel siebie" a w wydaniu Biblii AV "mający zbawienie". Te tłumaczenia sugerują, że nasz Pan zbawiając siebie przyniósł zbawienie i nam. Przez ofiarę na krzyżu Jezus odkupił Swoją własną naturę, tak że mógł uzyskać nasze odkupienie. Nie należy myśleć o jego śmierci, nie biorąc pod uwagę kontekstu jej celu - zbawienia nas.

- Należy zwrócić uwagę, że wszelkie nawiązania do rozlewu krwi dokonanego przez ofiary ze zwierząt w ramach zakonu są istotne w odniesieniu do ofiary Chrystusa. Ołtarz - symbol Chrystusa oczyszczony był raz w roku krwią (Wj 30:10). Pokazuje to, że Chrystus oczyścił siebie Swoją własną ofiarą. W gruncie rzeczy całe tabernakulum reprezentowało Chrystusa i musiało być oczyszczone krwią (Hbr 9:23). Meble stanowiące część składową tabernakulum nie miały grzechu a jednak potrzebowały oczyszczenia z powodu ich styczności z grzechem. I tak też było z naszym Panem. Tak jak arcykapłan przed rozpoczęciem swojej służby, musiał być pokropiony krwią tak też i Chrystus potrzebował swojej własnej ofiary, aby rozpocząć służbę dla nas w niebie (Kpł 8:23).

To, że Jezus odkupił Siebie, nie oznacza że był grzesznikiem. Złożenie osobistej ofiary grzesznej nie zawsze oznaczało, że ten który ją składał, zgrzeszył (np. Kpł 12 kobieta musiała tego dokonać po urodzeniu dziecka).