Dygresja 9: Zniszczenie Nieba i Ziemi
(Ap 21:1; 2P 3:6-12)

Ponieważ celem Boga jest ustanowienie Królestwa tutaj na ziemi (zob. rozdział 6 i 4.4) niemożliwe jest, aby zniszczył tę planetę w dosłownym słowa tego znaczeniu. W rozdziale 4.3 dowiadujemy się, że stale obiecywał nie czynić tego. Powyższe nawiązanie do zniszczenia niebios i ziemi należy wobec tego odczytywać w przenośni.

Fragmenty z Listów św. Piotra ukazują podobieństwa pomiędzy sądem, na ziemi w czasach Noego, a tym co się wydarzy "w dniu Pana" w przyszłości. "Przez nią ówczesny świat zaginął wodą zatopiony. A to samo słowo zabezpieczyło obecne niebo i ziemię jako zachowane dla ognia na dzień sądu i zguby bezbożnych ludzi" (2P 3:6,7).

Piotr wskazuje na kontrast pomiędzy wodą, czynnikiem niszczącym czasów Noego, a ogniem podczas drugiego przyjścia Chrystusa. "Niebo i ziemia" czasów Noego nie zostały dosłownie zniszczone - "wszystkie istoty", które były grzeszne zostały zniszczone (Rdz 7:21 por 6:5,12). "Niebo i ziemia odnosi się wobec tego do systemu rzeczy czy ludzkiej organizacji. Ci, którzy błędnie rozumieją ten fragment, nie dostrzegają zniszczenia "nieba", o którym tam mowa. Nie można tego brać dosłownie - jest ono miejscem, w którym mieszka Bóg (Ps 123:1), gdzie nie ma grzechu (Ha 1:13; Ps 65:4,5) i które głoszą chwałę Boga (Ps 19:1). Jeżeli odnoszą się do czegoś w przenośni, to tym bardziej odnosi się to do "ziemi".

Następujące cytaty udowadniają, że w innych częściach Biblii nie można odczytywać w sensie dosłownym słów "Niebiosa i Ziemia", gdyż odnoszą się one do systemu rzeczy na ziemi.

- "Spojrzałem na ziemię - oto zupełny bezład: na niebo - nie ma jego światła ... To bowiem mówi Jahwe: Cały kraj (Izrael) będzie spustoszony ... Dlatego ziemię ogarnie smutek, a ciemności niebieskie przestworza" (Jr 4:23,28). Jest to proroctwo sądu jaki nadejdzie na "niebo i ziemię" kraju i ludzi Izraela, które (nie dosłownie niebo i ziemia) będą oni opłakiwać.

- Mojżesz wcześniej zwrócił się do całego Izraela: "Uważajcie na niebiosa, na to, co wam powiem, słów moich ust słuchaj, ziemio" (Pwt 32:1). Podkreślone jest, że istniały dwie kategorie ludzi, do których przemawiał (Pwt 31:28,30): "Starsi z waszych pokoleń" i "cała społeczność". Starsi przyrównani są "niebu", a cała społeczność "ziemi".

- Izajasz rozpoczyna swoje proroctwo w podobny sposób: "Niebiosa, słuchajcie: ziemio, nadstaw uszu, słuchajcie słowa Jahwe, wodzowie ... daj posłuch prawu naszego Boga, ludu" (Iz 1:2,10).

Mamy tutaj ponownie porównanie pomiędzy niebem, a wodzami i pomiędzy ziemią, a ludem.

- "Wzywam z góry niebo i ziemię, lud swój osądzić" (Ps 50:4). Mówi to samo za siebie.

- "Poruszę wszystkie narody ... poruszę niebiosa i ziemię" (Ag 2:7,21). Podobnie:

- "Zaiste mój miecz upoił się na niebie. Oto spadnie na Edom ... Miecz Jahwe spłynął krwią ... Bo Jahwe święci ofiarę w Bosra, wielką rze" obrzędową w kraju Edomitów" (Iz. 345,6). "Niebiosa" oznaczają tutaj Edom; poprzednie proroctwo, że całe wojsko niebios topnieje" (Iz 34:4) odnosi się do topnienia Edomitów.

- Niebiosa i ziemia określone jako topniejące w Księdze Izajasza 13 odnoszą się do ludzi Babilonu. Często czytamy o Babilonie, że "Niebiosa się poruszą i ziemia się wstrząśnie w posadach ... I stanie się tak: Jak gazela zagubiona ... każdy powróci do swego narodu, każdy ucieknie do swojego kraju" (Iz 13:13,14). Poruszenie niebios i ziemi porównane jest do poruszenia ludzi.

Bacząc na to wszystko, należy oczekiwać, że nawiązywanie do nowych niebios i ziemi w Nowym Testamencie w czasie powrotu Chrystusa odnosi się do nowego systemu rzeczy, które będą oglądane po ustanowieniu Królestwa Bożego.

Potwierdza to bliższe przestudiowanie Drugiego Listu Piotra rozdz. 3. Po opisie końca obecnego nieba i ziemi w wersecie 13 czytamy:

"Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i ziemi nowej, w których będzie mieszkała sprawiedliwość". Cytuje to Jego (Boga) obietnice z Iz. 65:17: "Albowiem oto Ja stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię". Pozostała część Izajasza 65 opisuje ten nowy system rzeczy jako doskonałą sytuację tutaj na ziemi:

"Bo oto ja uczynię z Jerozolimy wesele ... zbudują domy i mieszkać w nich będą ... nie będzie już w niej niemowlęcia ... bo najmłodszy umrze jako stuletni (tzn. przedłuży się okres życia) ... wilk i baranek paść się będą razem" (Iz 65:18-25). Błogosławieństwa te jasno odnoszą się do nadchodzącego Królestwa Bożego na ziemi - "do nowych niebios i ziemi", które zastąpią obecną marną strukturę.