ARASÖZ 25 : "İbrahimden Önce Olan, Benim"
(Jn. 8:58)

Bu sözcükler, çoğu kez, İsa’nın İbrahimin var oluşundan önce var olduğunu öğretmek suretiyle yanlış uygulanır. Bununla beraber, daha titiz bir araştırma bunun tersinin doğru olduğunu ortaya çıkarır:

1. İsa, "İbrahim’den önce olan, bendim" dememektedir. O, İbrahimin vaat edilen soyudur. Eğer biz İsa’nın bedensel olarak İbrahim’in zamanından önce var olduğunu söylersek, Tanrı’nın İbrahim’e vaatlerini bir saçmalık haline getiririz.

2. Jn. 8:58 genel çerçevesi, Mesih’in Yahudilere İbrahim’e ilişkin vaazıdır. Onlar için ise, İbrahim şimdiye dek yaşayan en büyük insandır. İsa şunu söylüyor: "Şu anda ben, burada duran ben olarak, İbrahimden daha önemliyim". Onlar orada dururlarken, İsa İbrahim yerine onurlandırılmış olan tek kişiydi. O şunu söylüyor: "Şu anda ben, İbrahim’in şimdiye dek olduğundan daha önemliyim". Jn. 8:58’ deki ‘önce’ sözcüğünü, İbrahim’den önce var olma anlamında, zamanı ifade eder şekilde anlamak mümkündür. Mesih, dünyanın tam başlangıcından beri Tanrının planı içinde bulunmaktaydı. Bu nedenle İsa, ‘önce’ önem ifadesi anlamında, İbrahim’den ‘önce’ idi.

3. Bunun kanıtı, Jn. 8:56’da bulunmaktadır: "Sizin babanız İbrahim benim günümü görme hakkında sevindi; o onu gördü ve mutlu oldu". İbrahim’in güldüğü ve hoşnut olduğu tek zamanın, ona bir soya sahip olacağı vaadinin verildiği zaman olduğu kaydedilmektedir (Gen. 17:17). O, bu vaadin sonunda İsa’dan söz etmiş olduğunu anladı. İbrahim, İsa’ya (soy) ilişkin olarak ona yapılan vaatler aracılığı ile, ilerideki Mesih’i gördü. O, üstü kapalı olarak İsa’nın gelecekteki kurban edilişi hakkında yorumda bulundu: "Efendimiz Tanrı’nın dağında o görülecektir (sağlanacaktır) (Gen. 22:14). Bu, İbrahimin İsa’yı, onu görüyormuş gibi söz etmesi anlamında idi. Vaatlere ilişkin bu çerçevede söz etmeler sonucudur ki İsa şunu diyebilmektedir: "İbrahimden önce olan, benim". O; Konu 3.1’de açıkladığımız gibi, Tanrı’nın İbrahime vaatlerinin, Tanrı’nın dünyanın başlangıcından beri bilmiş olduğu İsa hakkındaki planı açıklamakta olduğunu anladı. ‘İbrahimden önce’ olmuş olan bu plan, İbrahime ona yapılan vaatler içinde açıklanmıştı; ve o anda da, ilk yüzyılın Yahudilerinin gözü önünde, halka halinde İsa’nın etrafında dururlarken, "söz (vaadinki) ete dönüştü" şeklinde belirtilerek gerçekleşmekteydi.

4. Çoğu kez, İsanın ‘Ben’im’ dediğinde, Tanrı’nın Kutsal İsmi’ni çağrıştırmakta olduğu savunulmaktadır. Arasöz 3’de açıkladığımız gibi, İsa ve gerçekten sıradan insanlar, onların kişisel olarak kendilerinin Tanrı oldukları anlamı olmaksızın, Tanrı’nın ismini taşıyabilirler. Yine de, İsa’nın (‘benim’ şeklinde) kullandığı ‘olmak’ fiilinin şimdiki zaman kipi olarak kullanımı sadece buna ilişkin olabilir. Tam aynı Yunanca yapı, birkaç ayet sonra Jn. 9:9’da yer almaktadır. İyileşen kör adamın komşuları, onun gerçekten oturup dilenenle aynı adam olup olmadığını birbirlerine sordular: "kimiler ‘o, odur’ dedi; diğerleri,’ona benziyor’ dedi. Ama kendisi, ‘Ben oyum’ (Benim) dedi". A.V.’da ‘o’ sözcüğünün italik ( ya da parantez içinde) yazıldığına dikkat ediniz. Bu, orijinal Yunanca metinde bunun olmadığı; ama çeviriciler tarafından ilave edildiği anlamına gelir. Kör adam ‘benim’ diyor; tam İsa’nın Jn. 8:58’de ‘benim’ dediği gibi. Eğer biz İsa’nın dediği ‘benim’ deyiminin onun Tanrı’nın ta kendisi olduğunu kanıtladığını söylersek, o zaman kör adamın da Tanrı’nın ta kendisi olduğu sonucuna varmak zorundayız. Bununla beraber, Yahweh kutsal İsmin, "Benim" yerine, gerçekte "Ben olacağım, ki o ben olacağım" (Ex. 3:14 R.S.V. dipnot; R.V. dipnot) anlamına geldiği dikkate değer.