7.2 BAKİREDEN DOĞUM

İsa’ya gebe kalma ve İsa’nın doğumu kayıtları, onun daha önceden fiziksel olarak var olduğu görüşünü doğrulamaz. ‘Teslis’ (üçlük) yanlış öğreti’sine inananlar; bir anda cennette üç kişinin olduğu ve o zaman onlardan birinin şu anda cennette olan ikisinden ayrılarak gözden kaybolduğu ve bir şekilde Meryem’in rahminde bir cenine dönüştüğü sonucuna ulaşırlar. Kutsal yazılarda; Tanrı’nınki dahil bütün varlıkların bir fiziksel, bedensel form içinde var olduklarını görmekteyiz. Bu nedenle biz; dünyaya gelmeden önce mevcut bulunma inanışından çıkan, Mesih’in bir şekilde bedensel olarak cennetten geldiği ve Meryem’in rahmine girdiği sonucuna varmayı reddetmekteyiz. Bütün bu karmaşık teoloji, Kutsal Yazılar’ın öğretisinin oldukça dışındadır. Mesih’in kökeninin kaydı, onun bedensel olarak cennetten ayrıldığı ve Meryem’e girdiği şeklindeki her türlü düşünceye hiçbir gerekçe vermez. Bunun için kanıt noksanlığı, teslis öğretisinde büyük bir ‘kayıp bağlantı’dır.

Melek Cebrail şu mesajla Meryem’e göründü: "Rahminde gebe kalacaksın ve bir oğlan doğuracaksın ve onun adını İsa koyacaksın. O büyük olacak ve ona en yüce Olan’ın oğlu denecek… Meryem meleğe dedi ki,’Ben bir adam tanımadığıma göre, bu nasıl olacak? (yani, o bir bakire idi). Ve melek yanıtladı ve ona dedi ki,’Kutsal Ruh senin üzerine gelecek ve en yüce Olan’ın gücü üzerine gölge salacak: bunun için de senin doğuracağın kutsal şeye Tanrının Oğlu denecek" (Lk. 1: 31-35).

İsa’nın doğuşunda Tanrının Oğlu olacağı iki kez vurgulanmaktadır; açıkça Tanrı’nın Oğlu, onun doğumundan önde var olmadı. Yine, birçok gelecek zaman kipine dikkat edilmelidir - örneğin: "o, büyük olacak". Melek bu sözleri Meryem’e söylerken, İsa zaten bedensel olarak var olsaydı, o zaten büyük olacaktı. İsa Davut’un zürriyetidir (Rev. 22:16). Yunanca ‘genos’(üretmek), İsa’nın Davut’tan üremiş olduğu anlamına gelir.

İSA’YA GEBE KALMA

Kutsal Ruh ‘un (Tanrı’nın nefesi/gücü) onun üzerine etkilemesi sayesinde, Meryem, bir erkekle seksi ilişkiye girmeksizin İsa’ya gebe kalabildi. Bu nedenle Yusuf, İsa’nın gerçek babası değildi. Kutsal Ruh’un bir kişi olmadığı anlaşılmalıdır (Konu 2’de bakınız). İsa, Kutsal Ruh’un değil, Tanrının Oğlu idi. Tanrının Kutsal Ruh’u Meryem üzerinde kullanması yoluyla, Meryemden doğmuş olan "bu nedenle de kutsal olan o şey, Tanrı’nın Oğlu adını aldı" (Lk. 1:35). ‘Bu nedenle’ sözcüğünün kullanımı, Kutsal Ruh Meryem’in rahmi üzerine etki yapmaksızın, İsa’nın, Tanrı’nın Oğlu’nun ortaya çıkamayacak olduğu anlamına gelir.

İsa’ya Meryemin rahminde gebe kalınması (Lk. 1:31), bedensel olarak bu tarihten önce var olamayacağının da kanıtıdır. Eğer biz bir görüşe gebe kalırsak, o içimizde başlar. Aynı şekilde, İsa’ya Meryem’in rahmi içinde gebe kalındı, o orada tamamen her insanda olduğu gibi bir cenin olarak (yaşama) başladı. Jn. 3:16, İncil’in en ünlü ayeti, İsa’nın, Tanrı’nın "babası olduğu biricik oğlu" olduğunu kaydeder. Bu ayeti ezberden okuyan milyonlarca kişi, onun ne demek istediğini enine boyuna düşünmede yetersiz kalmaktadırlar. Eğer İsa’ya ‘baba olunmuşsa’, o Meryem’in rahminde gebe kalındığı anda (yaşama) başlar (ingilizce başlama- begin- ve baba olma - beget - , birbirleriyle ilgilidir). Eğer İsa’ya, kendi babası olarak Tanrı tarafından baba olunmuşsa, bu, kendi babasının ondan daha yaşlı olduğunun açık kanıtıdır. Tanrı’nın başlangıcı yoktur (Ps. 90:2) ve onun için İsa’nın kendisi Tanrı olamaz (Bu husus Konu 8’ de geniş olarak açıklanmaktadır).

İsa’nın orijinal olarak Adem gibi yaratılmış olma yerine, ona Tanrı tarafından baba olunduğu anlamlıdır. Bu, Tanrı’nın İsa’yla olan ilişkisinin yakınlığını gösterir - "Tanrı Mesih’te dünyayı kendisiyle barıştırdı" (2 Cor. 5:19). Sadece topraktan yaratılmak yerine, Tanrı tarafından baba olunan Mesih’in bu durumu, Babası Tanrı’nın yolları için kendi doğal yeteneğinin açıklanmasında da yardımcı olur.

Is. 49: 5,6, Mesih’le ilgili, dünyanın ışığı olarak bir kehanet içerir; ki bunu İsa gerçekleştirdi (Jn. 8:12). O, şunu düşünüyor gibi tanımlanır: "Efendimiz Tanrı beni rahimdekinden kendi kulu olmak üzere oluşturdu". Böylelikle İsa, Tanrı tarafından Meryem’in rahminde Tanrı’nın Kutsal Ruhu’nun gücü vasıtasıyla oluşturuldu. Meryem’in rahmi, açıkça Mesih’in bedensel orijininin yeridir.

Konu 7.1’de, Ps. 22’nin Mesih’in çarmıhtaki düşüncelerine ilişkin kehanette bulunduğunu gördük. O şunu ifade etmektedir ki : "Tanrı beni rahimden çıkardı… Rahme düştüğümden beri sana verildim: anamın karnından beri sen benim Tanrımsın (Ps. 22: 9,10). Onun ölümü anında, Mesih kendi kökenlerine - Tanrı’nın gücü tarafından annesi Meryem’in rahminde oluşturulduğuna - dönüp baktı. Müjdelerde Meryemin Mesih’in annesi olarak kesin tanımı, kendi içinde İsa’nın Meryem’den doğumundan önce var olduğu görüşünü çürütür.

Meryem, normal insan ebeveynli, sıradan bir insan idi. Bu, şu gerçekle de kanıtlanmaktadır ki; onun, normal bir adam olan vaftizci Yahya’yı doğuran bir kuzeni (akrabası) vardı (Lk. 1:36). Roma Katolik görüşüne göre, Meryem’in sıradan insan niteliğinde olmayışı, İsa’nın hem ‘insanoğlu’ ve hem de ‘Tanrı’nın oğlu’ olamaması anlamına gelir. Bunlar İsa’nın, Yeni Ahit’in başından sonuna kadar sık sık kullanılan unvanlarıdır. O, tamamen bir insan anneye sahip olduğundan dolayı, ‘insanoğlu’ ; ve Tanrı’nın, onun babası olduğu anlamına gelen, Kutsal Ruh aracılığı ile Meryem üzerindeki eyleminden dolayı da ‘Tanrı’nın oğlu’ idi (Lk. 1:35). Eğer Meryem sıradan bir kadın değil idiyse, bu güzel yorum geçersiz hale gelir.

"Bir kirliden temiz bir şey kim elde edebilir? Hiç kimse…İnsan nedir ki temiz olabilsin. Ve bir kadının doğurduğu nedir ki o doğru olabilsin?…Bir kadından doğan nasıl temiz olabilir?" (Job 14:4 ; 15:14 ; 25:4). Bu, ne Meryem’in ne de İsa’nın bir tertemiz olma anlayışına ilişkin herhangi bir görüşü sona erdirmektedir.

Sıradan insan ana-baba ile ‘bir kadından doğma’ olan Meryem, bizim temiz olmayan insan özümüze sahip olmalıdır; ki bunu "kadından olma" (Gal. 4:4) İsa’ya geçirdi. Onun Meryem’in aracılığıyla ‘olmuş’ olması, onun tarafından doğurulmaksızın bedensel olarak var olamadığının bir başka kanıtıdır. Diagglot Gal. 4:4’ü şu şekilde tercüme eder: "Bir kadın tarafından üretilmiş olan".

Müjde kayıtları, sık sık Meryem’in insanlığını belirtir. İsa, ruhsal bir algılama noksanlığı için, Meryem’i en az üç kez azarlamak zorunda kaldı (Lk. 2:49 ; Jn. 2:4); o, İsa’nın söylediklerinin tümünü kavramada başarısız oldu (Lk. 2:50). Bu: insan niteliğinde olan, oğlu Tanrı’nın oğlu olan; ve bu nedenle de, o da insan özünü paylaşmasına karşın, oğlu ruhen kendinden daha fazla kavrayışlı olan bir kadından tam olarak bekleyebileceğimiz şeydir. Yusuf Meryemle, Mesih’in doğumundan sonra seksi ilişkiye girdi (Mt. 1:25). Ve o zamandan sonra, onların normal bir evlilik ilişkisine sahip olmadığını düşündürecek hiçbir neden yoktur.

Mt. 12: 46,47’de Mesih’in ‘annesi ve kardeşleri’nden söz edilmesi; sonuç olarak, Meryem’in İsa’dan sonra diğer çocuklara sahip olduğu anlamına gelir.

İsa sadece "onun ilk doğanı" idi. Bu nedenle; Meryemin bir bakire kaldığı ve bu durumda gökyüzüne çıktığı şeklindeki Katolik öğretiler, kesinlikle hiçbir İncilsel desteğe sahip değildir. Ölümlü niteliği olan bir insan olarak, Meryem yaşlandı ve öldü. Bunun dışında Jn 3:13’den şunu okuruz: "(İsa’dan başka)Hiçbir insan gökyüzüne çıkmamıştır". Şurası gerçektir ki İsa insan niteliğine sahipti (Bakınız: Heb. 2: 14-18 ; Rom. 8:3). Bunun anlamı, babasının o öze sahip olmadığı dikkate alındığında, onun annesinin de öyle olduğudur.