5.5 MİLENYUM

Egemenlikte yaşam üzerine çalışmamızın bu noktasında, dikkatli okuyucu muhtemelen şunu soracaktır: ‘Tanrı’nın Egemenliğinin bu tasviri tümden oldukça insani gibi görünmemekte midir?’ . Egemenlikteki kişiler halen bebek doğuracaklar (Is. 65:23) ve hatta öleceklerdir (Is. 65:20). Bu kişiler halen, Mesih tarafından çözümlenecek olan anlaşmazlıklara sahip olacaklardır (Is. 2:4); ve halen yaşamlarını sürdürebilmek üzere, şu andakinden çok daha kolay olmakla birlikte yine de toprakta çalışma zorunda olacaklardır. Bütün bunlar, doğru olanların sonsuz yaşam ve evlenmeyen ya da üremeyen meleklere eşit olma durumu (Lk. 20: 35,36) olan Tanrı’nınkine benzer bir öz edineceği vaatlerinden çok uzaktır. Yanıt, Tanrı’nın Egemenliği’nin ilk kısmının 1000 yıl - bir Milenyum - süreceği gerçeğinde yatmaktadır (Bk. Rev. 20: 2-7). Bu Milenyum esnasında, yeryüzünde iki grup halk olacaktır:

1. Kutsallar - bu yaşamda Mesihi makul ölçüde takip etmiş olup, yargı kürsüsünde sonsuz yaşam verilecek olanlarımız. Not : Bir kutsal, ‘bir çağrılmış kişi’ anlamına gelmekte ve herhangi bir gerçek inançlıyı kapsamaktadır.

2. Normal, ölümlü kişiler - Mesih’in geri geldiği zamanda Müjdeyi bilmeyenler. Yani bunlar yargı kürsüsünde sorumlu değillerdir.

Mesih geldiğinde, "tarladaki iki kişiden biri (yargılamaya) alınacak ve diğeri bırakılacaktır (Lk. 17:36); ki bırakılanlar bu ikinci gruba girecektir.

Yargı kürsüsünde Tanrı’nın özüne ulaşabilmek için, kutsallar ölemeyecek ve çocuk üretemeyecektir. Bu nedenle; Egemenlikte bu şeyleri yaşayan kişilerin tanımlamaları, - Mesih’in geri geldiği zamanda canlı olan, ancak Tanrı’nın gereksinmelerini bilmeyenlerin oluşturduğu- ikinci gruba uygulanmalıdır. Doğru olanların ödülü, ‘krallar ve rahipler’ olmaktır; ve bizler "yeryüzünde hüküm süreceğiz" (Rev. 5:10). Krallar, bazıları üzerinde hüküm sürmek zorundadır; ki yönetilecek olanlar, ikinci geliş esnasında Müjde hakkında bilgi sahibi olmayan, bu nedenle sağ bırakılacak olan kişilerdir. Mesih’te olma yoluyla, O’nun ödülünü paylaşacağız. Dünyanın kralı olarak: "galip gelen o… ki ona ulusların üzerinde yetki vereceğim; ve o onları bir demir çubukla yönetecek… tam Babamdan aldığım (yetki) gibi " (Rev. 2: 26,27).

Mesih’in paralarla ilgili benzetisi, şu anda yerine oturmaktadır - Egemenlikte sadık köleler on ya da beş kenti yönetmek üzere ödüllendirildiler (Lk. 19: 12-19). Tanrı’nın yollarının bilgisi, Mesih Kudüs’te kral ilan edildikten sonra hemen yayılmayacaktır; halk Tanrı hakkında daha fazla bilgi bulmak üzere Kudüs’e seyahat edecektir (Is. 2: 2,3). Dan. 2: 35,44’ deki (taş) nasıl dağ olmuşsa (Tanrı’nın Egemenliğini temsil etmekte), çağrı, yavaş yavaş yeryüzü üzerine yayılacaktır. Tanrı’nın bilgisini ve bunun sonucu O’nun Egemenliğini yaymak, kutsalların görevi olacaktır.

Önceden İsrail Tanrı’nın krallığı olduğunda, Tanrı’nın bilgisini öğretmek, rahiplerin göreviydi (Mal. 2: 5-7). Bu amaç için, İsrailde baştanbaşa çeşitli kentlere yerleştirilmişlerdi. Egemenliğin daha ihtişamlı tekrar kuruluşunda, kutsallar rahiplerin rolünü üzerlerine alacaklardır (Rev. 5:10).

Mesih bugün gelirse:

1. Sorumlu ölüler dirilecekler ve sorumlu yaşayanlarla birlikte yargı kürsüsüne alınacaklardır.

2. Sorumlu kötüler ölümle cezalandırılacak ve doğru olanlara sonsuz yaşam verilecektir. Mesihe direnen uluslara da hüküm verilecektir.

3. O zaman, doğru olanlar; yaşayan, ancak Tanrı’ya karşı sorumlulukları olmayan kişileri yönetecekler; onlara "krallar ve rahipler" (Rev. 5:10) olarak, Müjde’yi öğreteceklerdir.

4. Bu, bin yıl sürecektir. Bu zaman esnasında, bütün ölümlü halklar Müjde’yi işitecekler ve bu nedenle Tanrı’ya karşı sorumlu olacaklardır. Bu kişiler, çok uzun ve daha mutlu yaşamlar süreceklerdir.

5. Milenyum’un sonunda, Mesih ve kutsallara karşı, Tanrı’nın bastıracağı bir isyan olacaktır (Rev. 20: 8,9).

6. Bin yılın sonunda, bu zaman esnasında ölen herkes diriltilecek ve yargılanacaktır (Rev. 20: 5, 11-15).

7. Onların arasındaki kötüler yok edilecekler ve doğru olanlar sonsuz yaşama sahip olmada bize katılacaklardır.

O zaman, Tanrı’nın yeryüzü ile olan planı tamamlanmış olacaktır. Yeryüzü ölümsüz, doğru varlıklarla doldurulacaktır. O zaman, Tanrı’nın ismi ‘Yahweh Elohim’ (anlamı: Bir grup güçlü kişi arasından açıklanacak olan, O’dur) tamamlanmış olacaktır. Yeryüzünde artık asla günahla ve bunun sonucu ölümle karşı karşıya kalınmayacaktır. O zaman, yılanın soyunun, başından vurulmak yoluyla tümden yok edilmiş olacağı şeklindeki vaat; tamamıyla gerçekleşmiş olacaktır (Gen. 3:15). Milenyum esnasında, Mesih hüküm sürecektir, ta ki : "O (Tanrı), tüm düşmanları onun ayağının altına serinceye dek. Yok edilecek son düşman, ölümdür… Ve her şey O’nun (Tanrı’nın) boyunduruğuna girdiğinde, o zaman Oğul da kendisini her şeyi kendisine tabi kılan Ona (Tanrı’ya) tabi olacaktır ve öyle ki Tanrı her şeyde her şey olsun" (1 Cor. 15: 25-28).

Bu, "o (Mesih) egemenliği Babası olan Tanrı’ya teslim edeceğinde ‘son’ dur (1 Cor. 15:24). Söylediğimiz şekilde Tanrı’nın ‘her şeyde her şey’ olduğunda, bu dönemi neyin takip edeceği hakkında bütün bildiğimiz Tanrı’nın özünde sonsuz yaşama sahip olacağımız ve Tanrı’yı hoşnut ederek ve yücelterek yaşayacağımızdır. Bu, Milenyum’dan sonra ne olacağı hakkında halen daha fazla soruşturulma durumunda olan varsayımdır.

‘Tanrı’nın egemenliği’nin müjdesinin’ anlaşılması, bu sözlerin her okuyucusunun kurtuluşu için çok önemlidir. Sizden bu çalışmayı tekrar okumanızı ve alıntı yapılan İncil bölümlerini arayıp bakmanızı dileyelim.

Tanrı bizden Egemenliğinde olmamızı ister. Onun bütün planı, onun yaratıcılık yeteneğini sadece ifade etmeden çok, bizim için gerçek bir role sahip olmak üzere tasarlandı. Vaftizim, bu egemenliğe ilişkin vaatleri bizimle ilişkilendirir. Vaftizimin ve takiben Tanrı’nın sözüne birkaç yıllık uysal itaatin bize görkemli, sonsuz çağa giriş kazandırabileceğine inanmak zordur. Yine de Tanrı’nın engin sevgisi pekiştirilmelidir. Kısa-dönem sorunlarımız ne olursa olsun, Müjde’nin çağrısına direnmek için kesinlikle hiçbir mantıklı nedene sahip olabilir miyiz?

"Eğer Tanrı bizimle ise, kim bize karşı olabilir?" (Rom. 8:31).

"Bu şimdiki zamanın acıları, bize açıklanacak olan görkemle karşılaştırılmaya değmez" (Rom. 8:18).

"Ancak bir anlık olan hafif sıkıntılarımız, bize, görkemin çok daha büyük fazlasıyla ve sonsuz olan yüceliğini sağlar (2 Cor. 4:17).