DODATEK 2: NASZ STOSUNEK DO POZNANIA PRAWDY BIBLIJNEJ

Całkiem możliwe jest przestudiowanie wszystkich podstawowych nauk Biblii bez odniesienia ich do siebie. Może być to niepokojące dla tych, którzy używają takiego podręcznika jak ten, dla instruowania innych, a którzy nie mogą uchwycić zawartych w nim zasad.

W pierwszym wieku głoszenie Ewangelii spotykało się z niekłamanym odzewem. Ludzie "wdzięcznie przyjęli słowo" i zostali ochrzczeni (Dz 2:41) Bez odpowiedzi płynącej z serca na takie przesłanie - "czułą wiarę" jak opisuje to Robert Roberts _ chrzest nie ma sensu. Dla tych, którzy przyjmują go głównie pod naciskiem partnerów czy rodziców mało jest prawdopodobne, że wytrzymają bieg. Ponieważ zainteresowani jesteśmy tym, aby ludzie osiągnęli zbawienie, a nie ilością dokonanych chrztów, warto jest poświęcić czas na głoszenie Ewangelii, aby upewnić się, że podejście tych, którzy mają przyjąć chrzest jest prawidłowe.

Ci z Berei "przyjęli słowo Boże ze wszystką ochotą, na każdy dzień rozsądzając Pisma, je"liby się tak miało", aby sprawdzić to, co Paweł głosił (Dz 17:11). Podręcznik ten - literatura człowieka jest próbą dokładnego odbicia nauk Biblii. Aby nastąpiła prawdziwa odpowied" na Ewangelię, potrzebny jest jednak umysł czuły na Słowo. Musimy pragnąć badać Pismo osobiście. Jest to coś, co niekoniecznie może być osiągnięte przez tego, który głosił Ewangelię; możemy jedynie zwrócić uwagę na istotne fragmenty Biblii. Wierzący w Rzymie usłuchali "z serca sposobu onej nauki, którejście się poddali", zanim przyjęli chrzest (Rz 6:17).

Ci, którzy nadal uparcie idą drogami ciała, nigdy nie będą w stanie zrozumieć prawdziwego przesłania Ewangelii. Skończy się to tym, że będą mieli "Kształt pobożności, ale się skutku jej zaparli. ... Które się zawsze uczą, a nigdy do znajomości prawdy przyjść nie mogą" (2Tm 3:1-7). Nigdy nie zrozumiemy tego, czego nie chcemy zrozumieć. Jeżeli nie mamy prawdziwej miłości prawości, prawdziwego pragnienia, aby nasze życie było pod kontrolą Boga "nigdy do znajomości prawdy przyjść" nie będziemy mogli, pomimo że czytamy Biblię. Nasze studiowanie będzie jedynie naukowym ćwiczeniem. Istnieje kilka przykładów mówiących o ludziach, którzy czytają Pismo ale w pewnym sensie nie czytają go. Jest to choroba, do której wszyscy jesteśmy skłonni. Żydzi w czasie Chrystusa byli bardzo gorliwi, aby poznać słowo Boga; wierzyli, że zapisy Starego Testamentu są natchnione (J 5:45; Dz 6:11); wiedzieli, że poprzez studiowanie Pisma mogą mieć nadzieję na wieczne życie (J 5:39), i co tydzień odczytywali je publicznie (Dz. 15:21). Niektórzy dodatkowo szczegółowo badali fragmenty te w ciągu tygodnia. Jednakże zupełnie nie udało im się zrozumieć rzeczywistego znaczenia Pisma, które nawiązywało do Chrystusa. Jezus wyra"nie powiedział im "Badacież się Pism ... bo gdybyście wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i mnie: gdyż on o mnie pisał, ale ponieważ pismom jego nie wierzycie, i jakoż słowom moim uwierzycie?" (J 5:39, 46, 47: Łk 16:29-31).

Możemy wyobrazić sobie oburzenie Żydów: "Ależ my czytamy Biblię. Wierzymy!" Jednakże z powodu ich ograniczenia umysłowego, w rzeczywistości nie czynili tego - czytali, ale nie rozumieli; patrzyli ale nie widzieli. Nikt nie jest tak bardzo niewidomy jak ten, który nie chce widzieć. We wszystkich stadiach naszego duchowego rozwoju, musimy uważać, żeby nie doświadczyć czegoś podobnego