Osnowy BIBLII
Rozdział 10: Chrzest w Jezusa
Doniosłość przyjęcia chrztu | W Jaki Sposób Powinniśmy Zostać Ochrzczeni | Znaczenie Chrztu | Chrzest i Zbawienie | Dygresje (Powtórny Chrzest, Wymagany poziom wiedzy przed przyjęciem chrztu, Złodziej na krzyżu, Przykład celebracji chrztu) | Pytania

10.3 ZNACZENIE CHRZTU

Jednym z powodów chrztu przez zanurzenie jest to, że zanurzenie pod wodą symbolizuje nasze zejście do grobu - utożsamia nas ze śmiercią Chrystusa i sygnalizuje śmierć naszego poprzedniego życia w grzechu i ignorancji. Wyjście z wody łączy nas ze zmartwychwstaniem Chrystusa, łączy nas z nadzieją zmartwychwstania do życia wiecznego w czasie jego powrotu oraz do nowego życia teraz, zwycięskiego duchowo nad grzechem, w związku ze zwycięstwem Chrystusa osiągniętym przez Jego śmierć i zmartwychwstanie.

"Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający w śmierć, zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie. Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci (przez chrzest), zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie" (Rz 6: 3-5).

Zbawienie stało się możliwe przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Dlatego ważne jest, abyśmy utożsamili się z tym, jeżeli chcemy być zbawieni. Symboliczne umieranie i zmartwychwstanie z Chrystusem, którym jest chrzest, jest jedyną drogą, aby tego dokonać. Warto odnotować, że symbol ten nie zostaje spełniony, gdy chrzest przyjmujemy przez pokropienie. W czasie chrztu "dawny nasz człowiek (sposób naszego życia) został razem z nim ukrzyżowany", z Chrystusem na krzyżu (Rz 6:6); "Bóg razem z Chrystusem przywrócił (nas) do życia" w czasie chrztu (Ef 2:5). Jednakże nadal po chrzcie mamy ludzką naturę i nadal życie cielesne nie zostanie wyeliminowane. Dlatego też "ukrzyżowanie" naszego ciała jest stale trwającym procesem, który jedynie zaczyna się w czasie chrztu. Dlatego Jezus kazał swoim wiernym, aby podnosili swój krzyż codziennie i naśladowali go tak, jak to miało miejsce w procesji na Kalwarię (Łk 9:23; 14:27). Ponieważ życie prowadzone w duchu prawdziwego ukrzyżowania z Chrystusem nie jest łatwe, dlatego niewyrażalnym ukojeniem jest radość, że jesteśmy również połączeni ze zmartwychwstaniem Chrystusa.

Chrystus wprowadził "pokój przez Krew Jego krzyża" (Kol 1:20) - "Pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł" (Flp 4:7). Jezus obiecał "Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam". Nie taki, jaki daje świat (Pokój) Ja wam daję" (J 14:27). Ten pokój i prawdziwa duchowa radość całkowicie równoważą ból i trudności związane z otwartym utożsamianiem się z ukrzyżowaniem Chrystusa: Jak bowiem obfitują w nas cierpienia Chrystusa, tak też wielkiej doznajemy przez Chrystusa pociechy (2Kor 1:5).

Osiągamy również wolność, gdyż wiemy, że nasze naturalne "ja" umarło i dlatego Jezus aktywnie uczestniczy w naszej każdej próbie. Wielki apostoł Paweł ,mógł mówić ze swojego doświadczenia o tym, w czasie jego długiego, pełnego wydarzeń życia: "Razem z Chrystusem zostałem przybity do krzyża. Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w syna Bożego" (Ga 2:20).

"Ratuje was ona we chrzcie ... dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa" (1P 3:21), ponieważ nasze utożsamianie się ze zmartwychwstaniem Jezusa do życia wiecznego, umożliwia nam to samo w czasie Jego powrotu. Właśnie przez to, że mamy udział w Jego zmartwychwstaniu będziemy w końcu zbawieni. Jezus ujmuje to w prosty sposób: "ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie" (J 14:19). Paweł mówi podobnie "zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna. Dostąpimy zbawienia przez Jego życie" (zmartwychwstanie; Rz 5:10).

Przez cały czas podkreśla się, że przez utożsamienie się w czasie chrztu ze śmiercią i cierpieniami Chrystusa, a następnie prowadząc odpowiedni sposób życia, na pewno będziemy brali udział w Jego chwalebnym zmartwychwstaniu: -

- "Jeżeliśmy bowiem z Nim (Chrystusem) współumarli, wespół z Nim i żyć będziem. - Jeśli trwamy w cierpliwości, wespół z Nim też królować będziemy" (2Tm 2:11,12).

- "Nosimy nieustannie w ciele naszym konanie Jezusa, aby życie Jezusa objawiało się w naszym ciele ... Przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także i nam" (2Kor 4: 10, 11 14).

- Paweł również miał swój udział "w Jego (Chrystusa) cierpieniach w nadziei, że upodobniając się do Jego śmierci dojdę (dojdzie) do pełnego powstania z martwych". To znaczy w zmartwychwstaniu do życia wiecznego, takiego, jakiego doświadczył Chrystus (Flp 3:10,11 por Ga 6:14).


  Back
Home
Next