8.5 Związek Boga z Jezusem

Rozważania o tym, jak Bóg wskrzesił Jezusa prowadzą nas do zastanowienia się nad związkiem zachodzącym pomiędzy Bogiem a Jezusem. Jeżeli są oni "równi ... wieczni" - jak to podaje doktryna o trójcy, wówczas należało by oczekiwać, że związek pomiędzy nimi jest związkiem jaki zachodzi pomiędzy równymi sobie osobami. Dostarczono w naszych rozważaniach obfity dowód na to, że tak nie jest. Związek pomiędzy Bogiem a Chrystusem podobny jest do związku pomiędzy mężem a żoną. "Głową każdego mężczyzny jest Chrystus, mężczyzna zaś jest głową kobiety, a głową Chrystusa Bóg." (1Kor 11:3). Tak jak mąż jest głową żony, tak Bóg jest głową Chrystusa. Mimo że mają ten sam cel jaki powinien istnieć pomiędzy mężem a żoną. Tak więc "Chrystus (jest) Boży" (1 Kor 3:23) tak jak żona należy do męża.

Bóg Ojciec często określany jest jako Bóg Chrystusa. Fakt, że Bóg jest opisywany jako "Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa" (1P 1:3; Ef 1:17) nawet po wniebowstąpieniu Jezusa ukazuje, że taka zależność zachodzi między nimi teraz, jaka była podczas śmiertelnego życia Chrystusa. Czasami przytaczane jest przez trynitarzy, że jedynie mówi się o Chrystusie jako niższym niż Bóg, podczas jego życia na ziemi. Listy Nowego Testamentu zostały napisane kilka lat po wniebowstąpieniu Chrystusa, a jednak nadal mówi się w nich o Bogu jako Bogu i Ojcu Chrystusa. Jezus nadal traktuje Ojca jako swego Boga.

Apokalipsa, ostatnia księga Nowego Testamentu została napisana przynajmniej 30 lat po wsławieniu i wniebowstąpieniu Chrystusa, a jednak mówi o Bogu jako "Bogu, Ojcu swemu (Chrystusa)" (Ap 1:6). W księdze tej wskrzeszony z martwych i wsławiony Chrystus daje przesłanie wierzącym. Mówi on o "Świątyni Boga mojego, imię (imieniu) Boga mojego miasta (mieście) Boga mojego" (Ap 3:12). Dowodzi to, że Jezus nawet teraz myśli o Ojcu jako swoim Bogu - i dlatego on (Jezus) nie jest Bogiem.

Podczas swojego śmiertelnego życia Jezus odnosił się do swojego Ojca w podobny sposób. Mówił on o wniebowstąpieniu jako o pójściu "do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego". (J 20:17). Na krzyżu Jezus całkowicie ukazuje swoje człowieczeństwo: "Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?" (Mt 27:46). Nie można zrozumieć takich słów, gdyby wypowiedział je sam Bóg. Sam fakt, że Jezus modlił się do Boga "z głośnym wołaniem i płaczem" sam w sobie wskazuje na prawdziwą naturę ich związku (Hbr 5:7; Łk 6:12). Bóg z pewnością nie może modlić się do siebie. Nawet teraz Chrystus modli się do Boga pośrednicząc nam (Rz 8:26, 27 por 2 Kor 3:18).

Pokazaliśmy. że związek Chrystusa z Bogiem podczas jego śmiertelnego życia nie różnił się zasadniczo od związku jaki istnieje teraz. Chrystus odnosił się do Boga jako swojego Ojca i swojego Boga i modlił się do Niego. Tak samo jak teraz po zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu. Podczas swego życia na ziemi Chrystus był sługą Boga (Dz 3:13,26; Iz 42:1; 53:11). Sługa wykonuje wolę Pana i w żaden sposób nie jest równy swemu panu (J 3:16). Chrystus podkreśla, że wszelka moc i autorytet, który posiada pochodzą od Boga. "Ja sam z siebie czynić nic nie mogę ... szukam woli Tego, który Mnie posłał, syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie" (J 5:30, 19).