8.1 Wprowadzenie

Przyjmowanie, że Jezus Chrystus nie otrzymał szacunku i wyniesienia należnych Mu w związku z pokonaniem grzechu poprzez rozwinięcie doskonałego charakteru, jest jedną z największych tragedii w myśli chrześcijańskiej. Szeroko rozpowszechniona doktryna "trójcy" czyni Jezusa Bogiem. Ponieważ Bóg nie może być kuszony (Jk 1:13) i nie ma możliwości grzeszyć, oznacza to, że Chrystus nie musiał walczyć z grzechem. Jego życie na ziemi było więc pozą, doświadczał tego, co człowiek, ale rzeczywiście nie odczuwał duchowego i fizycznego dylematu, który odczuwa ludzkość, ponieważ nie miało to na Niego bezpośredniego wpływu.

Druga skrajność, zgromadzenia takie jak mormoni i świadkowie Jehowy nie doceniają właściwie cudu, którym jest fakt, że Chrystus jest Synem Jednorodzonym Boga. Jako taki nie mógł być aniołem czy naturalnym synem Józefa. Niektórzy ludzie sugerują, że w czasie Jego życia natura Chrystusa była taka, jak natura Adama przed jego upadkiem. Poza brakiem biblijnych podstaw popierających taki punkt widzenia, brak tu również docenienia faktu, że Adam stworzony został przez Boga z prochu, podczas gdy Jezus "stworzony został" przez fakt, że był Jednorodzonym synem Boga w łonie Marii. Tak więc mimo, że Jezus nie miał ojca - człowieka, poczęty został i urodzony tak jak i my w całym tego słowa znaczeniu. Wielu ludzi nie może pogodzić się z faktem, że człowiek o naszej grzesznej naturze mógł mieć doskonały charakter. Właśnie ten fakt jest przeszkodą w prawdziwej wierze w Chrystusa.

Nie jest łatwo wierzyć, że Jezus miał naszą naturę, był bez grzechu, jeśli chodzi o jego charakter, i zawsze przeciwstawiał się pokuszeniom. Należy się poważnie zastanowić nad zapisami biblijnymi Jego doskonałego życia, porównać z wieloma zapisami biblijnymi, które zaprzeczają, że był On Bogiem, aby dojść do całkowitego zrozumienia i wiary w rzeczywistego Chrystusa. O wiele łatwiej jest przypuszczać, że był On Bogiem i w związku z tym automatycznie doskonałym. Takie ujęcie jednak pomniejsza wielkość zwycięstwa odniesionego przez Jezusa nad grzechem i ludzką naturą.

Miał ludzką naturę; miał w sobie każdą z naszych grzesznych tendencji (Hbr 4:15). Jednak pokonał je swoim oddaniem się drogom Bożym, szukając Jego pomocy, aby pokonać grzech. Bóg mu chętnie to ofiarował do tego stopnia, że "w Chrystusie Bóg jednał ze sobą świat" (2Kor 5:19), poprzez Swego własnego Syna.