Osnowy BIBLII Rozdział 2: Duch Boga Definicja | Natchnienie | Dary Ducha Świętego | Cofnięcie Darów | Biblia jedynym autorytetem | Dygresje (Czy Duch Święty jest osobą?, Zasady personifikacji, Kalwinizm, "We"miecie w darze Ducha Świętego", "Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą") | Pytania |
Dygresja 6: KALWINIZMKilkaset lat temu Kalwin nauczał, że w życiu każdego z nas działa przeznaczenie, tak że decyzje naszej wolnej woli nie mają wpływu na nasze zbawienie. Albo zgodnie z naszym przeznaczeniem będziemy zbawieni, albo też nie. Ruch ten przejawia się obecnie w kilku współczesnych założeniach: - nie ma sensu podejmowanie większego wysiłku, aby studiować Biblię czy religię, ponieważ jeżeli mamy być zbawieni to i tak będziemy. - Istnieje istota nazywana diabłem, która zmusza nas do grzeszenia i sprowadza wszelkie problemy w naszym życiu, a nasza wolna wola nie ma na to wpływu. To błędne założenie omówione jest w rozdziale 6. - Nie ma potrzeby proszenia Boga o opiekę w sytuacjach życiowych np. podczas podróży, ponieważ o wszystkim decyduje przeznaczenie. Istnieje powiedzenie, które często można usłyszeć na lotnisku: "Jeżeli twój numer rejsu ma być odprawiony - zostanie odprawiony". - Kościoły ewangelickie nauczają, że nie jest możliwe wierzenie czy rozumienie Biblii, jeżeli Duch Święty nie pokieruje nami. Jest wiele rozsądnych biblijnych powodów, służących za podstawę do odrzucenia takiej filozofii: - jest to nonsens w stosunku do całej koncepcji posłuszeństwa Bogu. Ciągle się nam powtarza w Biblii, że musimy wykonywać polecenia Boga, a czyniąc to sprawiamy Mu przyjemność lub wywołujemy niezadowolenie. Koncepcja poleceń nie będzie miała znaczenia, jeżeli Bóg będzie nas zmuszał do posłuszeństwa. Chrystus daje zbawienie "dla wszystkich, którzy Go słuchają" (Hbr 5:9). List do Hebrajczyków 11 ukazuje, że interwencja Boga w naszym życiu i końcowe uzyskanie zbawienia związane jest z naszą wiarą. Wiele biblijnych przykładów modlitw o oszczędzenie w czasie nieszczęścia pozbawione zostaje znaczenia, jeżeli wszystkim całkowicie kieruje przeznaczenie. Podobnie koncepcja zbawienia, która jest wynikiem wiary w Chrystusa, pozbawiona jest wówczas znaczenia. - Chrzest jest wstępnym warunkiem zbawienia (Mk 16:16; J 3:3;5). Zaprzeczają temu kalwiniści. Jednakże zbawienie stało się możliwe przez uczynki Chrystusa (2Tm 1:10), a nie abstrakcyjną koncepcję przeznaczenia. Musimy stale, świadomie wybierać obcowanie z Nim tak jak tego dokonujemy przez chrzest. W liście do Rzymian (Rz 6:15-17) mówi się, że zmieniamy pana, gdy zostajemy ochrzczeni, zamieniamy życie w grzechu na życie w posłuszeństwie. "Jesteście niewolnikami tego, komu dajecie posłuch". Mówienie o kształtowaniu siebie jasno sprzeciwia się nieuwarunkowanemu przeznaczeniu. Kształtowanie następuje poprzez wypływające z całego serca posłuszeństwo naukom Ewangelii (Rz 6:17). - Nie ma sensu, by Bóg wypowiadał Swoje słowo, jeżeli z góry o nas wszystkich przesądzono. Nie ma też żadnego sensu nauczanie: a jednak Biblia zarówno polecając jak i odnotowując tego przykłady, ukazuje, że właśnie przez nauczanie słowa mężczy"ni i kobiety osiągają zbawienie, "została przekazana nauka o tym Zbawieniu" (Dz 13:26) i musi ona dotrzeć do ludzi. - Sądzić nas będą zgodnie z naszymi uczynkami (Ap 22:12). Dlaczego, jeżeli nasze działanie oparte o wolną wolę nie ma najmniejszego znaczenia, wpływu na nasze zbawienie. Paweł powiedział, że Żydzi uznali iż nie są warci życia wiecznego ponieważ odrzucili Słowa Boga (Dz 13:46). Sami siebie sądzili - Bóg temu nie zapobiegł. Jeżeli twierdzimy, że pewni ludzie zostaną zbawieni, a inni potępieni, wówczas Bóg po prostu zmusza ludzi, aby byli grzesznikami w taki sposób jak zapewne zmusza ludzi, aby postępowali sprawiedliwie. Z powodu grzechu Adama "śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli" (Rz 5:12). Dlatego też ludzie umierają, jest to kara za grzech (Rz 6:23), a nie z powodu, że Bóg zmuszał ich, aby byli grzesznikami, w którymś miejscu w przeszłości przed grzechem Adama. - W pierwszym liście do Koryntian 10 i wielu innych fragmentach, podane są przykłady tych w przeszłości, którzy mieli związek z Bogiem, a pó"niej został związek ten rozwiązany i stał się ostrzeżeniem dla wierzących. Fakt, że możliwe jest "wypadnięcie z łaski" (Ga 5:4) świadczy o tym, że nie ma możliwości "iż raz zbawiony jest zawsze zbawionym" czego wymaga system zbawienia kalwinizmu. Jedynie przez stałe trzymanie się prawdziwej nauki możemy być zbawieni (1Tm 1:16). - Jezus wyra"nie nauczał, że rozumienie słowa Boga w pewnym stopniu zależy od wysiłku naszej wolnej woli. "Kto czyta, niech rozumie" (Mt 24:15). Tak też pozwalamy sobie rozumieć słowo - nikt nas nie zmusza. Istnieje zależność pomiędzy tym, a często powtarzanymi słowami Jezusa: "Kto ma uszy do usłuchania, niechaj słucha" lub rozumie. To, że mamy uszy do słuchania równa się czytaniu słowa Boga. Ponieważ Duch Boga zamanifestowany jest wyra"nie przez Jego Słowo do tego stopnia, że Jezus mógł powiedzieć iż Jego natchnione słowa "są Duchem" (J 6:63). Nie jest możliwe, aby Duch Boży oddziaływał na człowieka niezależnie od Jego Słowa, po to, by zmusić człowieka, aby był posłuszny temu Słowu. - Ktokolwiek zechce "niech przyjdzie, kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie" (Ap 22:17), odpowiadając na słowo życia, które znajduje się w Ewangelii. Mamy tutaj z pewnością wolną wolę, a nie przeznaczenie niezależne od naszych osobistych pragnień osiągnięcia zbawienia. Podobnie w Dziejach Apostolskich 2:21 : "Każdy, kto wzywać będzie imienia Pańskiego, będzie zbawiony" przez przyjęcie chrztu w to imię. |