11.3.3 VAAZ

Gerçek Tanrı’yı bilmekten kaynaklanan büyük sınavlardan biri, muhtemelen ruhsal olarak bencil olmaktır.Tanrı’yla olan kendi kişisel ilişkimizden o kadar doyuma ulaşabiliriz, kendi kişisel İncil çalışmamızı ve maneviyatımızı o kadar içimize alabiliriz ki, bu şeyleri diğerleriyle - hem diğer aynı yoldaş-inançlılarla ve hem de çevremizdeki dünyayla - paylaşmayı ihmal edebiliriz. Tanrı’nın Sözü ve bunun içinde bulunan gerçek Müjde, karanlıkta yanan bir ışık ya da lambaya benzer (Ps. 119:105 ; Prov. 4:18). İsa, böyle bir ışığa sahip olan bir kimsenin onu bir kovanın (leğenin) altına koymayacağına, oysa onu açıkça göstereceğine işaret etti (Mt. 5:15). İsa şöyle dedi, "ben dünyanın ışığıyım"(Jn. 8:12); Mesih’te vaftiz olduğunuzdan dolayı, " siz de dünya’nın ışığısınız" (Mt. 5:14). Mesih şöyle devam etti: "Tepenin üzerine kurulan kent gizlenemez".

Eğer anladığımız gerçek Müjde’ye göre bir yaşam sürdürüyorsak, bizim kutsallığımız kendileriyle yaşadıklarımız için besbelli olacaktır. Egemenlik umuduna doğru ayrıldığımız ve onların dünyasal (maddi) yollarından da ayrıldığımız gerçeğini gizlemeye muktedir olamayacağız.

Biz zarif bir yoldan, Gerçeğin bilgisini bizimle karşılaşan herkesle paylaşmaya çalışmalıyız. Sohbetlerin ruhsal (manevi) konulara çevrilmesi, diğer kiliselerin üyeleriyle öğreti tartışmasına girilmesi, broşür dağıtılması ve hatta mahalli medyamıza küçük reklamlar verilmesi; bütün bunlar kendi ışığımızın parlamasına izin verebilmemizin yollarıdır. Diğer inançlılara tanık olma işleyişinden ayrılabilmeyi düşünmemeliyiz; bizler her birimiz bireysel sorumluluğa sahibiz. Mesih’te Kardeşler, büyük ölçekte vaaz verme inisiyatifi açısından diğer gruplarla karşılaştırıldığında nispeten az örgütlenmişlerdir. Her birimiz birey olarak, büyük ölçüde kendi kişisel harcamalarımızla, muktedir olabildiğimiz kadarını yaparız.

Vaazın en başarılı yollarından biri, inançlarımızı kendi ailemize ve kendileriyle en yakın bağlantımız olanlara açıklama aracılığıyladır. Arkadaşları imanlı olmayanlar, kendi inançlarını onlara açıkça izah etmelidirler. Buna karşın; bu bir kez yapıldıktan sonra, konuyu sürekli gündemde tutmak ya da onlara baskı uygulamak akılıca olmaz. Baskı sonucu dönmüş olanlar, Tanrı’nın ne istediğini bilmezler. Bizim görevimiz, ona yanıtın şiddeti hakkında gecikmiş olarak kaygılanmaksızın, Gerçeğe tanıklık olmalıdır. Bu tanıklığı yapmak üzere büyük bir sorumluluğa sahibiz (Ez. 3: 17-21). Eğer Mesih yaşam süremiz içinde gelirse, "kırda olacak olan iki kişiden biri alınacak ve diğeri bırakılacak" (Lk. 17:36). Eğer ailemize ve iş arkadaşlarımıza Efendimiz İsa’nın ikinci gelişi hakkında söz etmemişsek, bu meydana geldiğinde gerçekten garip olacaktır.