ARASÖZ 32 : Çarmıhtaki Hırsız

Hırsız İsa’ya, "‘Efendimiz , kendi Egemenliğine girdiğinde beni anımsa’ dedi. Ve İsa ona dedi ki, ‘Sana doğrusunu söyleyeyim, sen bugün benimle birlikte Cennette olacaksın’" (Lk. 23:42,43). Bu ayetler, vaftizimin kurtuluş için gerekli olmadığı ve bizlerin ölümde doğrudan Cennete gittiğimiz anlamında alınabilir. Bütün diğer kanıtların buna karşıt olması bir yana, bu bölümün dikkatli bir şekilde okunuşu, aşağıdaki hususları ortaya çıkarır:

1. Mesih’in ölümü ve dirilişinde vaftiz olma emri, Mesih’in dirilişinden sonra verildi (Mk. 16: 15,16). Mesih onunla konuştuğunda Hırsız, henüz Musa’nın şeriatı altında yaşıyordu.

2. Gerçek vaftizim, İsa’nın ölümü ve dirilişindedir. İsa’nın hırsızla, bu olayların hiçbiri olmamışken konuşmuş olduğu göz önüne alındığında, (o an için) Mesih’te vaftizim olanaksız idi.

3. Vaftizim, İsa ile ölümümüzü sembolize eder (Rom. 6: 3-5). Hırsız, bunu gerçekten yapan tek kişidir.

4. Hırsızın, vaftizci Yahya tarafından vaftiz edilmiş olanlardan olduğu, oldukça muhtemeldir. Onun imana dönenlerinin çoğu, önceleri kötü niteliklere sahip olanlardı (Mt. 21:32). Hırsızın vaftiz olmadığını söylemek, sözü edilmeyen bir hususu tartışmaktır; ki bu, kendimizi vaftiz edilme emrinden mazur göstermek için dayanılacak sağlam bir ilke değildir. Aynı şekilde, bu bölüm ‘can’ ve ‘gökyüzü’ sözcükleri hakkında sessiz kalmaktadır.

5. İsa Egemenliğine geri dönerken, hırsız İsa’ya, kendisini sonsuza dek anımsamasını rica etti (R.S.V.). Bu nedenle hırsız, İsa’nın duyurmuş olduğu Tanrı’nın Egemenliği’nin Müjdesi (Mt. 4:23) hakkında bilgisiz değildi. O, Egemenliğin kuruluşunda bir yargı günü olacağını biliyordu; ve bu nedenle de sonunda o günkü yargı’da olacak olan dirilişi bilen İsa’ya, kendisini sonsuza dek anımsamasını rica etti. Hırsız kesinlikle bilgisiz değildi. O, muhtemelen Mesih’in dudaklarından telaffuz edilmiş olan diriliş ve yargı günündeki kurtuluş’un farkındaydı.

6. İsa, hırsızın ‘Cennette (Paradise)’ kendisiyle beraber olacağı yanıtını verdi. Bu Yunanca sözcük (Paradise), daima yeryüzündeki ideal bir konumu ifade eder. O, yeryüzünde Tanrı’nın Egemenliğinde gelecekte görülecek olan yenilenmiş Cennet Bahçesi’ne ilişkin olarak kullanılır (Rev. 2:7). Tanrı’nın Egemenliği esnasında, dünya, lanet kaldırıldığından dolayı (Rev. 22:3) Cennet (Aden) Bahçesinin cennet-benzeri koşullarına çevrilecektir (Is. 51:3 ; Ez. 36:35). Yunanca Eski Ahit (Septuagint), ‘paradise’ (cennet) karşılığı kullanılan sözcüğü, Ecc. 2:5 ; Neh. 2:8 ; Song 4:13 ; Gen 13:10’ da, yeryüzündeki bozulmamış bir doğa konumuna ilişkin olarak kullanılır. ‘Paradise’ sadece, Milton’un ‘Kaybolan Cennet’ gibi kurgu öykülerde, göksel cennet’le birleştirilmektedir. İsa’nın hırsız için cennette bir yer vaadi, onun Mesih’in Egemenliğinde olma arzusuna yanıt olarak verilmiş idi. Egemenliğin yeryüzünde olacağını Konu 5’ de gösterdik; onun için ‘cennet’ de orada olacaktır.

7. Lk. 23:43’ ün normal olarak tercüme edilme tarzı, sanki Mesih ve hırsızın aynı gün beraberce ‘cennette’ olacaklarmış gibi göstermektedir. Ama belli ki yeryüzünde Egemenlik henüz kurulmadı. Onlar o gün Egemenliğe gitmediler. İsa mezara gitti (Acts 2:31). Onun kehanette bulunmuş olduğu gibi, o, çarmıhtaki ölümünden sonra "üç gün ve üç gece yeryüzünün bağrında" (Mt. 12:40 ; krş. 16:21) idi. Dirilişten sonra bile o dedi ki: "Bana dokunma; çünkü henüz Babamın yanına çıkmadım" (Jn. 20:17). Böylece İsa, öldüğü gün Cennete gitmedi.

Yine de İsa, hırsıza şu sözü verdi: "Bugün benimle birlikte cennette olacaksın". Bu açık çelişkinin yanıtı, İncil’in orijinal İbranice ve Yunanca metinlerinde, hiçbir noktalama işareti ya da büyük harfler bile olmaması bulunur. Şu şekilde okuyalım diye, noktalama işaretlerinin tekrar konması mümkündür: "İsa ona dedi ki, ‘Sana bugün doğrusunu söyleyeyim. Sen benimle birlikte cennette olacaksın" (Lk. 23:43). Rotherham’ın tercümesi, aslında ‘bugün sözcüğünden sonra virgül (nokta) koymamaktadır. Bu, ana anlama güzel bir şekilde uymaktadır. Hırsız İsa’ya, yargı günü sonsuza dek onu anımsamasını rica etti. O, kendinin sorumlu olduğunun ve orada bulunacağının farkındaydı. Ama İsa ona harika güven verdi: "Sen Egemenlikte benimle birlikte olacaksın - ‘Şu anda sana söyleyebilirim! Senin hakkındaki hükmümü öğrenmek için o zamana kadar beklemek zorunda değilsin’.

8. Yukarıda kaydedilen hususlardan, hırsızın açıkça kavradığı öğretileri listelemek mümkündür:

• Tanrı’nın Egemenliği
• Mesih’in ikinci gelişi
• Dirilme ve yargı
• Sorumluluk (yargı için)
• Mesih’te iman aracılığı ile kurtuluş
• Mesih’in dirilişi
• Mesih’in mükemmelliği (kusursuzluğu) ("bu adam kötü hiçbir şey yapmamıştır")
• Mesih’i takip etme gereği (O ona ‘Efendimiz’ diye hitap etti)
• İnsanın günahkârlığı (‘biz gerçekten haklı olarak cezalandırılıyoruz’)

Bu nedenle bu adamı, kişiler Hıristiyanlığa en ufak bir ilgi gösterirlerse kurtarılabileceğini düşünmek için bir bahane olarak kullanmak yerinde değildir. Onun da sahip olduğu bir tip öğretisel temel olmalıdır. Bu olmaksızın, o ulaştığı iman düzeyine yükselemezdi. Mesih, tavrı "Sen Mesih isen kendini ve bizi kurtar" şeklinde olan diğer hırsıza herhangi bir kurtuluş teklifi yapmadı. Burada adamın dediği şu idi: "Bunda herhangi bir İsa işi varsa, neden bir şey elde edemediğimi anlamadım". İkinci hırsızın sahip olduğu öğretisel anlayışının noksan olmasından dolayı, günlerinin sonunda gerçek kurtuluşu bulmaya muktedir değildi; buna rağmen onun Mesih’e kısa süren ilgisi oldu.