8.2 TANRI VE İSA ARASINDAKİ FARKLILIKLAR

‘Tanrı Mesihte idi’ ifadesinin düzeyini vurgulayan ve onun insanlığına dikkat çeken bu bölümler arasında ortaya çıkan duyarlı bir denge vardır. Bu bölümlerin ikinci grubu; Teslis öğretisinin ‘gerçek Tanrı’nın gerçek Tanrısı’ şeklinde yanlış olarak ifade ettiği, İsa’nın kendisinin Tanrı olduğu hakkındaki görüşü İncilsel olarak haklı göstermeyi olanaksız kılar. (Bu, gerçek Tanrı’nın gerçek Tanrısı" deyimi, M.S. 325’de, ilk Hıristiyanlarca bilinmeyen Tanrı’nın bir ‘üçlük’ olduğu görüşünün ilk defa ilan edildiği İznik Konseyi ’inde kullanıldı). İncil’de ‘üçlük’ sözcüğü hiç yoktur. Konu 9, Mesih’in günah üzerindeki mutlak zaferini ve onda Tanrı’nın rolünü derinliğine incelemektedir. Biz bu çalışmalara başlarken, kurtuluşun gerçek İsa Mesih’in doğru bir anlayışına bağlı olduğunu hatırlayalım (Jn. 3:36 ; 6:53 ; 17:3). Bir kez bu onun günahı ve ölümü alt etmesinin gerçek anlayışına ulaştığımızda, bu kurtuluşu paylaşmak üzere, onda vaftiz olabiliriz.

Tanrı ve İsa arasındaki ilişkinin en açık özetlerinden birisi, 1 Tim. 2:5’ de bulunmaktadır: "Tek Tanrı ve Tanrı ile insanlar arasında tek aracı vardır: insan olan Mesih İsa". Koyu yazılmış sözcükler üzerinde düşünülmesi, aşağıdaki sonuçlara götürür:

• Sadece tek Tanrı’nın olması, İsa’nın Tanrı olabilmesini olanaksız kılar; eğer Baba Tanrı ise ve İsa da Tanrı ise, o zaman iki Tanrı olur. "Ama bizim için sadece tek Tanrı vardır, Baba" (1Cor. 8:6). Bu nedenle, ‘Baba Tanrı’ tek Tanrı’dır. Onun için, üçlük yanlış öğretisinin ifade ettiği gibi, ‘Oğul Tanrı’ denen ayrı bir varlığın olabilmesi olanaklı değildir. Aynı şekilde Eski Ahit de Yahweh tek Tanrı’yı Baba olarak betimler (örneğin, Is. 63:16 ; 64:8).

• Bu tek Tanrı’ya ilaveten, aracı vardır: insan olan Mesih İsa - …ve tek aracı…". ‘Ve’ sözcüğü, Mesih ile Tanrı arasındaki bir farklılığı göstermektedir.

• ‘Aracı’ olarak Mesih, onun bir vasıta olduğu anlamına gelir. Günahkâr insan ile günahsız Tanrı arasındaki bir aracı, Tanrı’nın kendisi gibi günahsız olamaz. O, günahkâr insan özüne sahip günahsız bir insan olmalıdır."İnsan olan Mesih İsa" ifadesi, bu açıklamanın doğruluğu konusunda bizde hiçbir şüphe bırakmaz. İsa’nın göğe alınışından sonra yazmış olmakla birlikte, Pavlus ‘Tanrı Mesih İsa’ dememektedir.

Birçok kez anımsatmaktayız ki, "Tanrı bir insan değildir" (Num. 23:19 ; Hos. 11:9). Yine de Mesih, Yeni Ahit’te sık sık dendiği gibi açıkça "insan oğlu’dur", yani buradaki "insan olan Mesih İsa". O, "En Yüce Olan’ın Oğlu" idi (Lk. 1:32). Tanrı’nın ’En Yüce’ olması, sadece onun nihai yüceliğe sahip olduğunu göstermektedir. İsa’nın "En Yüce Olan’ın Oğlu" olması, kişisel olarak onun Tanrı’nın kendisi olamayacağını göstermektedir. Tanrı ve İsa hakkında kullanılan Baba ve Oğul’un gerçek ifade tarzı, onların aynı olmadığını açık hale getirmektedir. Bir oğul babasıyla bazı benzerliklere sahip olabilmekle beraber; o ne tek ve aynı kişi olabilir ne de babası kadar yaşlı olabilir.

Bununla aynı doğrultuda; Tanrı ile İsa arasında, İsa’nın Tanrı’nın kendisi olmadığını açıkça gösteren, birçok açık farklılık vardır:

TANRI	İSA
"Tanrı ayartılamaz" (James 1:13).	Mesih,"her hususta bizim gibi ayartılmayaçalışıldı"(Heb. 4:15)
Tanrı ölemez - Öz itibariyle O ölümsüzdür (Ps. 90:2; 1 Tim. 6:16).	İsa üç günde öldü (Mt. 12:40 ; 16:21).
Tanrı, insanlar tarafından görülemez (1 Tim. 6:16; Ex. 33:20)	İnsanlar İsa’yı gördüler ve ona dokundular (1 Jn. 1:1 bunu vurgulamaktadır).

Ayartıldığımızda, günah ve Tanrı’ya itaat arasında bir tercihe zorlanırız. Çoğu kez, Tanrı’ya itaatsizliği seçeriz. İsa da aynı seçeneklere sahipti; ama o daima itaat etmeyi seçti. Böylelikle o, gerçekte hiç günah işlememesine karşın, günah işleme olasılığına sahipti. Tanrı’nın herhangi bir günah işleme olasılığına sahip olduğu düşünülemez. 2 Sam. 7: 12-16’daki Davut’un soy’unun kesinlikle Mesih olduğunu gösterdik. 2 Sam 7: 14, Mesih’in günah işleme olasılığından söz eder: "Eğer o günah işlerse, onu terbiye edeceğim".