6-4 داوري

تعاليم كتاب مقدس در رابطه با قضاوت يكي از اساسي ترين اصول ايمان فرد مي باشد كه بايد قبل از تعميد كاملاً درك شود. (اعمال رسولان 24:25 و عبرانيان 6:2) در كتب مقدس مكرراً از "روز داوري" (براي مثال اول يوحنا 4:17 و دوم پطرس 2:9 و 3:7 و يهودا 6)، بعنوان زماني‌كه آنانكه معرفت خداوند را پيدا كردند پاداش خود را دريافت ميدارند صحبت شده است. تمام اينها بايد "قبل از وقتي باشد كه مسيح بر كرسي داوري مي‌نشيند." (روميان 14:10) ما براي دريافت غرامت زندگانيمان بصورت جسماني: "بايد در حضور مسيح بايستيم تا محاكمه شويم."(دوم قرنتيان 5:10)

ديدگاه دانيال نسبت به بازگشت مجدد مسيح شامل يكي از اين جايگاههاي داوري به صورت تخت سلطنتي بود.(دانيال 7:6) داستانهاي اخلاقي مربوطه، جزئيات امر را واضح مي‌سازند: داستانهايي در مورد بازگشت صاحبخانه از سفر و پرسش وي از خدمتكاران در مورد چگونگي صرف مايحتاج(متي 29-25:14) داستان ديگري نداي انجيل را به تور ماهيگيري تشبيه مي‌كند كه تمامي انسانها را جمع مي‌كند، سپس انسان مي‌نشيند و ماهي بد را از خوب جدا مي‌كند(متي 49-13:47) تفسير اين مطالب واضح است: "در پايان دنيا فرشتگان پيش خواهند آمد و شر را از ميان حق جدا خواهند كرد."

از آن چيزي كه تاكنون ديده شده مي‌توان فرض كرد كه بعداز بازگشت و احياء مسيح در زمان و مكاني خاص تمام كسانيكه به طرف انجيل فراخوانده شده‌اند گردهم مي‌آيند و در آنجا مسيح را ملاقات مي‌كنند. آنان حساب پس خواهند داد و مسيح مشخص خواهد كرد كه آيا آنها استحقاق پاداش ورود به ملكوت را دارا خواهند بود يا خير. در اين زمان فقط پرهيزكاران پاداششان را مي‌گيرند. تمام اينها در داستان اخلاقي گوسفند و بزها گردهم آمده است: "هنگاميكه كه او، مسيح موعود، با شكوه و جلال خود و همراه با تمام فرشتگانش بيايد، آنگاه برتخت باشكوه خود خواهد نشست. (تخت داود در بيت‌المقدس رجوع به لوقا 1:32.33)  و تمام مردم در مقابل او گردهم مي‌آيند(يعني تمام مردم دنيا رجوع به متي 28:19) "و او ايشان را از هم جدا خواهد كرد، همانطور كه يك چوپان، گوسفندان را از بزها جدا مي كند، گوسفندان را در طرف راستش قرار مي‌دهم و بزها را در طرف چپش. آنگاه به عنوان پادشاه، به كساني كه در طرف راست او هستند خواهد گفت: بيايد اي عزيزان پدرم! بيايد تا شما را در بركات ملكوت خدا سهيم گردانم، بركاتي كه از آغار آفرينش دنيا براي شما آماده شده بود." (متي 34 – 25:31)

ورود به ملكوت خدا و شراكت در وعده‌هاي ابراهيم، پاداش پرهيزكاران است. ولي اين اتفاق فقط بعداز داوري كه در زمان بازگشت مسيح مي باشد، رخ خواهد داد. بنابراين دريافت وعده مربوط به فنا ناپذيرشدن بدن قبل از بازگشت مسيح غيرممكن مي باشد: بنابراين ما بايد نتيجه‌گيري كنيم كه از زمان مرگ تا احياء، مؤمن حيات آگاه ندارد چرا كه حيات بدون جسم غيرممكن مي باشد.

اينكه پاداش در زمان بازگشت مسيح و نه قبل از آن داده خواهد شد يكي از اصولي است كه در كتاب مقدس تكرار شده است:

- "تا در روزي كه شبان عظيم(عيسي) مي آيد، شما را پاداش عطا كند و در جلال و شكوه بي پايان خود شريك سازد." (اول پطرس 5:4 رجوع به 1:13)

- "عيسي مسيح... روزي زنده گان و مردگان را داوري خواهد فرمود... تاجي كه خداوند ما مسيح، آن داور عادل، در روز بازگشت خود به من اعطا خواهد فرمود." (دوم تيموتائوس 4:1،8)

- در هنگام بازگشت مسيحا در روزهاي آخر: "بسياري از آنان كه در زير زمين آرميده‌اند(رجوع به پيدايش 3:19) زنده خواهند شد، بعضي براي زندگي جاوداني و برخي براي شرمساري و خواري جاوداني"(دانيال 12:2)

- هنگاميكه مسيح داوري را آغاز مي كند آنانكه "مرده‌اند، از قبر بيرون مي‌آيند، كساني كه خوبي كرده‌اند، به زندگي جاويد برسند و كساني كه بدي كرده‌اند، محكوم گردند." (يوحنا 29- 5:25)

- "عيسي مسيح مي فرمايد: چشم به راه باشيد، من به زودي مي آيم و براي هركس مطابق اعمالش پاداشي خواهم آورد." (مكاشفه 22:12) ما براي دريافت پاداش به بهشت نمي‌رويم - مسيح آن را از بهشت براي ما مياورد.

اينكه مسيح پاداش ما را با خود مياورد نشان ميدهد كه پاداش ما در بهشت تهيه شده است، ولي مسيح در ظهور دوم آنرا براي ما به زمين مياورد، در اين رابطه "مالكيت" سرزميني كه به ابراهيم وعده داده شده است "در آسمان نگه داشته است، و از آنجا كه به خداوند توكل و اعتماد كرده ايد، او نيز با قدرت عظيم خود، شما را به سلامت به آسمان خواهد رسانيد تا اين ارث را دريافت كنيد. ولي، در روز قيامت، شما وارث حيات جاودان خواهيد شد." (اول پطرس 1:4.5)

درك اين موضوع به ما قدرت ميدهد كه يك بخش پرسوء تفاهم در آيات يوحنا 14:2.3 را به طور صحيح تفسير نماييم: "من(عيسي) مي‌روم تا آنجا را براي شما آماده كنم. وقتي همه چيز آماده شد(رجوع به پاداش "مكان حفظ شده در آسمان")، بازخواهم گشت و شما را خواهم برد، تا جايي كه من هستم شما نيز باشيد." (يوحنا 14:2،3) مسيح درجاي ديگري هم مي گويد كه دوباره ظهور خواهد كرد تا پاداش ما را بدهد (مكاشفه 22:12) و ما ديده‌ايم كه پاداشها در زمان داوري وي داده خواهند شد. او بر اريكه سلطنت داود در بيت‌المقدس "براي هميشه" حكومت خواهد كرد (لوقا 1:32.33) او تا ابد روي زمين خواهد بود و آنجايي كه وي خواهد بود يعني در ملكوت خداوند برزمين، ما هم همانجا خواهيم بود. وعده وي در رابطه با "بردن ما با خودش" را ميتوان بعنوان توضيحي از قبول هستي ما توسط وي در روز داوري تلقي نمود. جمله يوناني "بردن ما با خودش" در آيه متي 1:20 در رابطه با يوسف و دريافت مريم برخود بعنوان همسرش نيز آمده است. بنابراين اين واژه ضرورتاً به معناي حركت جسماني به طرف مسيح نمي باشد.

از آنجايي كه پاداش فقط در زمان داوري در هنگام بازگشت مسيح داده خواهد شد نتيجه مي‌شود كه شرور و پرهيزكار هر دو بعداز مرگ به  يك مكان يعني قبر خواهند رفت و هيچ تفاوتي در مرگ آنان قائل نخواهد شد. مطالب ذيل اين امر را تأييد مي‌كند:

- يوناتان پرهيزكار بود اما شائول بدكردار بود با اين حال "در مرگ از هم جدا نشدند." (دوم سموئيل 1:23)

- شائول، يوناتان و سموئيل همگي در زمان مرگ به يك جا رفتند.(اول سموئيل 29:19)

- ابراهيم پرهيزكار در زمان مرگش "به مردمانش" يا همان اجدادش پيوست، آنها بت‌پرست بودند.(يوشع 24:2 و پيدايش25:8) 

- آنكه از نظر روحي عاقل يا احمق هستند هردو يك نوع مرگ را تجربه مي‌كنند (جامعه 2:15.16)

تمام  اينها با ادعاهاي مسيحيت مرسوم تضاد زيادي دارند. تعاليم آنها در رابطه با رفتن پرهيزكاران به بهشت در زمان مرگ لزوم داوري و احياء را از بين مي‌برد. ولي ما ديده‌ايم كه اين مسائل در برنامه خداوند براي رستگاري و بنابراين در پيامهاي انجيل وقايع حياتي مي‌باشند. عقيده مرسوم اين است كه يك فرد پرهيزكار مي‌ميرد و از طريق رفتن به بهشت پاداشش را مي‌گيرد و اين روز بعد، ماه بعد و سال بعد در رابطه با بقيه مردم ادامه پيدا مي‌كند. اين مسئله با تعاليم كتاب مقدس، كه تمام پرهيزكاران با هم و در يك زمان پاداش خود را خواهند گرفت در تضاد كامل مي‌باشد:

- در  زمان داوري، گوسفندها يكي‌يكي از بزها جدا مي‌شوند. بعداز اتمام داوري مسيح به تمام گوسفندهايي كه سمت راست وي گردآمده‌اند مي‌گويد:

"بياييد اي عزيزان پدرم! بيايد تا شما را در بركات ملكوت خدا سهيم گردانم." (متي 25:34) بنابراين تمام گوسفندان به طور هم زمان مالك ملكوت خواهند شد. (اول قرنتيان 15:52)

- در "زمان برداشت" داوري و بازگشت مسيح تمام آنانكه در راه انجيل عمل كرده‌اند "گردهم ميايند". (يوحنا 4:35.36 رجوع به متي 13:39)

- آيه مكاشفه 11:18 نشان ميدهد كه: "وقت آن است كه مردگان را داوري نمايي." - يعني تمام مؤمنان با هم

- در قسمتي از باب 11 كاتب عبرانيان فهرستي از تمام افراد پرهيزكار عهد عتيق ثبت شده است. در آيه 13 اينطور آمده: "اين مردان ايمان همه مردند، بدون اين كه تمام وعده‌هاي خدا را دريافت كنند." كه به ابراهيم در رابطه با رستگاري از طريق ورود به ملكوت خداوند داده شده بود. (عبرانيان 12-11:8) و اينگونه نتيجه مي‌شود كه اين افراد در زمان مرگ يكي‌يكي به بهشت براي دريافت پاداش نرفتند دليل اين امر در آيه 39 و 40 آمده: "اين انسانهاي مؤمن، با اين كه بسبب ايمانشان مقبول خدا واقع شدند، اما هيچيك بركات موعود خدا را نيافتند. زيرا خدا مي‌خواست كه ايشان منتظر بمانند تا همراه ما به آن بركات بهتري برسند كه او براي ما در نظر گرفته است." تأخير در دريافت پاداشي كه به آنها وعده داده شده بود بخاطر اين بود كه طبق برنامه‌هاي خداوند تمام مؤمنان بايد با هم و به ‌طور هم‌زمان به تكامل برسند. و اين هم در زمان داوري يا بازگشت مسيح رخ خواهد داد.