3-1 عناوين و خصوصيات خدا

اگر خدايي وجود داشته باشد، منطقي است فكر كنيم كه وي تدبير كرده باشد تا بتواند از خودش براي ما سخن بگويد. ما اعتقاد داريم كه خداوند در انجيل براي انسان آشكار مي شود و باور داريم كه خصوصيات خداوند در انجيل فاش شده اند. به اين دليل است كه از كلام خدا به عنوان "ذريه" او ياد شده است (اول پطرس 1:23). كلام خدا در ذهن ما تاثير گذاشته و موجود جديدي را درون ما خلق مي كند كه داراي خصوصيات خداوند است (يعقوب 1:18 و دوم قرنتيان 5:17) بنابراين هرچه بيشتر به كلام خدا عمل كنيم و از تعليمات آن بهره ببريم، بيشتر " مطابق تصوير پسر او " (روميان 8:29) خواهيم شد. پسر خداوند از نظر خصوصيات، تصوير عيني خدا بود (كولسيان 1:15). ارزش مطالعه قسمت هاي تاريخي كتاب مقدس در اين نكته نهفته است. در داستان هاي تاريخي كتاب مقدس برخورد خداوند با افراد و ملل بارها شرح داده شده و خصوصيات اصلي اين برخوردها همواره يكسان است.

در زبان عبري، نام يك فرد معمولاً خصوصيات او و يا اطلاعاتي درمورد وي را منعكس مي كرد. چند مثال واضح:

"عيسي" = "منجي" - "زيرا او قوم خود را از گناهانشان خواهد رهانيد."(متي 1:21)

"ابراهيم" = "پدر جمعيتي كثيري" - "من تو را پدر قومهاي بسيار ميسازم" (پيدايش 17:5)

ازاين رو انتظار مي رود كه عناوين و نامهاي خداوند اطلاعات زيادي در مورد او ارائه دهند. درواقع خداوند بيش از يك نام دارد چرا كه اهداف و خصوصيات وي داراي جنبه هاي بسياري است. به هر حال مطالعه دقيق نام خداوند پس از تعميد پيشنهاد ميشود، چراكه درك و احساس خصوصيات خدا آنطور كه در عنوان وي ابراز شده چيزي است كه بايد در تمام طول زندگي ما در آغوش مولايمان ادامه يابد. به اين جهت است كه متون زير را بايد تا حد زيادي يك مقدمه تلقي كرد.

زماني كه موسي در دوره بسيار سختي از زندگي خود بسر مي برد و در جستجوي شناخت عميق‌تري نسبت به خداوند به منظور تقويت ايمان خود بود، فرشته اي " نام مقدس خدا را ندا داد و فرمود: «من خداي توهستم، خداي رحيم و مهربان، خداي ديرخشم و پراحسان، خداي امين كه به هزار نفر رحمت ميكنم و خطا و گناه را ميبخشم، ولي گناه را هرگز بي‌سزا نميگذارم" (خروج 34:5،7).

اين موضوع به روشني ثابت مي كند كه نامهاي خداوند خصوصيات او را شامل مي شود و داشتن چنين خصوصياتي ثابت مي كند كه خدا يك شخص است: چنين استدلالي كه وجودي از جنس روح بتواند چنين خصوصياتي را داشته باشد، كه در انسانها نيز قابل يافت است، بي معناست.

خداوند يك نام خاص را انتخاب كرده كه مردمش او را به آن نام شناخته و به ياد داشته باشند. اين نام خلاصه اي از هدف وي در برابر خلق و پيدايش انسانهاست.

بني اسرائيل در مصر برده بودند و هدف خداوند در مورد آنها بايد به گوششان ميرسيد. به موسي گفته شد كه نام خداوند را به آنها بگويد تا در آنها انگيزه اي ايجاد شود كه مصر را ترك كرده و سفر به سوي سرزمين موعود را آغاز كنند (اول قرنتيان 10:1). ما نيز بايد قبل از تعميد و شروع سفر خود به سوي ملكوت خداوند اصول اوليه مربوط به نام خداوند را درك كنيم.

خداوند به بني اسرائيل گفت كه نام او يووه، يعني " هستم آن كه هستم " يا اگر صحيح تر ترجمه كنيم " من هماني خواهم بود كه خواهم بود " (خروج 3:13.15) است. سپس اين نام كمي شرح داده شد: "خداوند به موسي فرمود به بني اسرائيل بگو: خداوند(يووه) يعني خداي اجداد شما، خداي ابراهيم، اسحاق و يعقوب... اين نام جاودانه من است و تمام نسلها مرا به اين نام خواهند شناخت. (خروج 3:15).

بنابراين نام كامل خدا " خداوند " است.

قسمت اعظم عهد عتيق به زبان عبري بوده و ما به هنگام ترجمه كلمات عبري به كار برده شده براي "خدا" ناگزير بسياري از جزئيات را حذف مي‌كنيم. يكي از كلمات معمول عبري كه به انگليسي "خدا" ترجمه مي شود " الوهيم" است كه يعني "مقتدران". بنابراين "يادبود" خدا، نامي كه ميخواهد او را به آن عنوان به ياد داشته باشيم، اين نام است:

يهوه الوهيم

يعني

آنكه در جمع مقتدران ظاهر خواهد شد.

بنابراين هدف خدا آشكار نمودن خصوصيات و ذات وجودي خود در گروه بزرگي از مردم است. ما با اطاعت از كلام خدا، برخي از خصوصيات او را درون خود ايجاد مي كنيم. پس خدا در حد بسيار كمي در مومنان واقعي اين دنيا ظاهر مي شود. اما نام خدا پيشگويي از زماني بوده كه زمين پر از مردمي خواهد بود كه هم از نظر خصوصيات و هم از نظر طبيعت مانند او ميباشند (دوم پطرس 1:4). اگر بخواهيم به هدف خدا بپيونديم و مانند خدا فنا ناپذير باشيم، و تا ابد در كمال اخلاقي زندگي كنيم، بايد به نام او بپيونديم. راه اين كار تعميد شدن به اين نام است، يعني يووه الوهيم (متي 28:19). بدين وسيله همچنين به نوادگان ("ذريه") ابراهيم (غلاطيان 29-3:27) مي پيونديم، نوادگاني كه وعده وراثت ابدي زمين را دريافت كردند (پيدايش 17:8و روميان 4:13). آنها همان گروه " مقتدران " ("الوهيم") هستند كه به پيشگويي نام خدا تحقق مي دهند. اين مسئله در فصل 4-3 بيشتر شرح داده شده است.