Dygresja 18: Co się stało w Edenie?

Księga rodzaju 3w4-5: "Wtedy rzekł wąż do niewiasty:

"Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie

owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg

będziecie znali dobro i zło".

POPULARNA INTERPRETACJA: błędnie przyjmuje się, że wąż jest aniołem, który zgrzeszył, zwany szatanem". Wyrzucony z nieba za grzechy, zszedł na ziemię, aby kusić Ewę do grzechu.

UWAGI:

1. Mowa tutaj o "wężu". Słowo "szatan" i "diabeł" nie pojawiają się w całej Księdze Rodzaju.

2. Wąż nigdy nie jest opisywany jako anioł.

3. Dlatego nie zaskakuje nas, że w całej Księdze Rodzaju nie ma mowy o nikim, kto by był wyrzucony z nieba.

4. Grzech sprowadza śmierć (Rz 6,23). Aniołowie nie mogą umrzeć (Łk 20,35-36) dlatego też aniołowie nie mogą grzeszyć. Nagrodą dla sprawiedliwych ma być zrównanie ich z aniołami i nie będą oni mogli już umrzeć (Łk 20 w35-36). Jeżeli aniołowie mogą grzeszyć, wówczas sprawiedliwi też będą mogli grzeszyć i dlatego też istnieć będzie możliwość, że umrą, co oznacza, że nie będą mieli wiecznego życia.

5. Osoby, o których mowa w Księdze Rodzaju, gdy mówi się o upadku człowieka to: Bóg, Adam, Ewa i wąż. Nie ma wymienionych innych osób. Nie ma żadnego dowodu na to, że coś weszło w węża i spowodowało, że zrobił on właśnie to, co zrobił. Paweł mówi, że wąż "w swojej chytrości... uwiódł Ewę" (2Kor 11,3). Bóg powiedział do węża: "Ponieważ to uczyniłeś..." (Rdz 3,14). Gdyby to szatan użył węża, to dlaczego nie ma o nim mowy i dlaczego jego również nie ukarano?

6. Adam oskarżał Ewę o swój grzech: "dała mi owoc z tego drzewa" (Rdz 3,12). Ewa oskarżała węża: "Wąż mnie zwiódł i zjadłam" (Rdz 3,13).

Wąż nie oskarżał diabła. On nie miał usprawiedliwienia.

7.Jeżeli utrzymuje się, że węże dzisiaj nie mają mocy mowy czy perswadowania tak jak wąż w Edenie, należy pamiętać, że:-

a) osioł kiedyś mówił i rozumował jak człowiek (Balaam): "juczne bydlę, pozbawione mowy, przemówiwszy ludzkim głosem powstrzymało głupotę proroka" (2P 2,16) i

b) Wąż był jednym z najbardziej inteligentnych zwierząt (Rdz 3,1). Przeklęcie go odebrałoby mu możliwość mówienia do Adama i Ewy.

8. Bóg stworzył węża (Rdz 3,1), a nie inna istota, która była "szatanem" przeistoczyła się w niego; jeżeli tak wierzymy, to twierdzimy, że jedna osoba może wejść do życia drugiej osoby i sprawować nad nią kontrolę. Jest to wierzenie pogańskie, a nie biblijne. Jeżeli utrzymuje się, że Bóg nie stworzyłby węża z powodu wielkiego grzechu, do jakiego skłonił on Adama i Ewę, należy pamiętać, że grzech wszedł na świat przez człowieka (Rz 5:12); wąż wobec tego był amoralny i mówił o tym, co widział i jako taki nie był odpowiedzialny przed Bogiem, a w związku z tym nie popełnił grzechu.

Niektórzy sugerują, że wąż w Księdze Rodzaju 3 nawiązuje do Serafina. Lecz hebrajskie słowo oznaczające węża, które użyto w księdze Rodzaju 3 nie ma żadnego związku ze słowem "serafin". Hebrajskie słowo tłumaczone jako serafin znaczy "ognisty" i tłumaczone jest jako "ognisty wąż" w Księdze Liczb 21:8 nie jest to słowo przetłumaczone jako wąż w Księdze Rodzaju 3. Hebrajskie słowo oznaczające mied" ma ten sam rdzeń co słowo "wąż", w Księdze Rodzaju 3. Mied" oznacza grzech (Jud 16:21; 2Sm 3:34; 2Krl 25:7; 2Krn 33:11; 36:6). Tak więc węża można łączyć z grzechem, ale nie można łączyć z grzesznym aniołem.

Zalecane wyjaśnienia dotyczące tego, co te fragmenty oznaczają:

1. Wydaje się, że nie ma powodu, aby mieć wątpliwości, że to, o czym mowa w pierwszych rozdziałach Księgi Rodzaju na temat stworzenia i upadku, należy przyjmować dosłownie. "Wąż" był wężem w dosłownym tego słowu znaczeniu. Fakt, że dzisiaj można zobaczyć węże pełzające na brzuchach, wypełniając tym przekleństwo rzucone na pierwotnego węża, udowadnia to (Rdz 3,14). Tak samo widzimy mężczyzn i kobiety, którzy cierpią z powodu przekleństwa rzuconego na nich, w tym samym czasie. Możemy być pewni, że Adam i Ewa byli lud"mi w dosłownym tego słowa znaczeniu, tak jak mężczy"ni i kobiety w obecnych czasach, lecz cieszyli się oni lepszą formą egzystencji, w związku z tym pierwotny wąż był też dosłownie zwierzęciem, choć był on o wiele inteligentniejszym zwierzęciem niż węże dzisiaj.

2. Dalsze wskazania dotyczące dosłownego odczytywania początkowych rozdziałów Księgi Rodzaju:-

- Jezus nawiązywał do zapisów mówiących o stworzeniu Adama i Ewy, przyjmując za podstawę Jego nauki o małżeństwie i rozwodzie (Mt 19:5-6). Nie ma nic, co by wskazywało, że odczytywał to w przenośni.

- "Adam został pierwszy ukształtowany, potem - Ewa. I nie Adam został (przez węża) zwiedziony, lecz zwiedziona kobieta popadła w przestępstwo" (1Tm 2,13-14), tak więc i Paweł rozumiał Księgę Rodzaju w sensie dosłownym. Co ważniejsze, wcześniej pisał o sposobie "jak w swojej chytrości wąż uwiódł Ewę" (2Kor 11,3); zwróćmy uwagę, że Paweł nie mówi, że "diabeł" uwiódł Ewę.

- Czy istnieje jakikolwiek dowód na to, że cokolwiek w zapisie dotyczącym stworzenia i upadku należy czytać w sensie przenośnym? Świat został stworzony w sześciu dniach zgodnie z Księgą Rodzaju 1. To, że były to dni 24 godzinne w sensie dosłownym udowadnia fakt, że różne rzeczy stworzone w różnych dniach, nie mogły by istnieć bez siebie w obecnej formie przez więcej niż kilka dni. To, że nie był to okres 1000 lat czy więcej udowadnia fakt, że Adam stworzony został w szóstym dniu, a zmarł po siódmym dniu w wieku 930 lat (Rdz 5,5). Gdyby siódmy dzień trwał 1000 lat, wówczas Adam miałby więcej niż 1000 lat, gdy zmarł.

3. Ponieważ wąż został przeklęty i musiał pełzać po brzuchu (Rdz 3,14), może to sugerować, że poprzednio miał nogi. Idąca w parze jego moc rozumowania, może sugerować, że prawdopodobnie była to forma życia zwierzęcego najbliższa człowiekowi, choć mimo wszystko zwierzę - jedno ze "zwierząt polnych, które Jahwe Bóg stworzył" (Rdz 3,1 i 14).

4. Być może wąż zjadł z drzewa poznania, co by wyjaśniało jego chytrość. Ewa "spostrzegła, że drzewo to ma owoce... nadają się do zdobycia wiedzy" (Rdz 3,6). Skąd mogła to wiedzieć, jeśli nie zauważyła wyniku zjedzenia owocu w życiu kogoś, kto już to zrobił? Możliwe, że Ewa kilka razy rozmawiała z wężem przed rozmową zapisaną w Księdze Rodzaju 3. Pierwsze zapisane słowa z jakimi wąż zwraca się do Ewy to: "Czy to prawda, że Bóg powiedział..." (Rdz 3,1) - słowa "czy to prawda" możliwe, że sugerują, iż była to kontynuacja poprzedniej rozmowy, która nie została zapisana.