Dygresja 2: Używanie imienia Boga

Jak się przekonaliśmy imię Boga i Jego Syna Jezusa mają głębokie znaczenie. Gdy mówimy o "Bogu", dotykamy każdego aspektu Jego wspaniałego celu miłości i prawdy. Tak więc używanie imienia Boga nadaramnie do wyrażania rozdrażnienia, jest obrazą Stwórcy przez człowieka. Dlatego każdy, kto chce zadość uczynić Bogu i oddać Mu cześć, dokłada wszelkich starań, aby nie szafować imieniem Boga. W wielu społeczeństwach takie blu"nierstwo stało się elementem współczesnego języka. Zerwanie z takim nawykiem językowym nie jest łatwe, modlitwa płynąca z serca z prośbą o pomoc Bożą z pewnością nie ujdzie Jego uwadze. Tym, na których mamy wpływ np. dzieci, należy przypominać, że blu"nierstwo takie jest bardzo ważne, "bo nie dozwoli Jahwe, by pozostał bezkarny ten, kto bierze Jego imię do czczych rzeczy" (Pwt 5:11).

Z drugiej strony są ludzie, którzy uważają, że jeżeli stale nie używamy hebrajskich słów Jahwe czy Jehovah (różne sposoby wymawiania tego samego słowa), to jest to poważny błąd. Przewodzą w tym świadkowie Jehowy i towarzystwo "Strażnica", którzy utrzymują, że jeśli chrześcijanin nie nazywa siebie świadkiem Jehowy to nie ma między nim a Bogiem związku.

W ten sposób tacy ludzie używają wspaniałego i świętego imienia Boga do rozpalenia pewnego rodzaju duchowego elitaryzmu, a przy tym potępiają innych ludzi za używanie lub wymawianie jednego słowa. Nie znaczy to tutaj, że użycie imienia Boga jest czymś niestosownym. Bardzo odpowiednie jest używanie go w naszych modlitwach, które odmawiamy, gdy już zostaliśmy prawidłowo ochrzczeni w to imię. Jednakże Nowy Testament, nie mówi nigdzie, że Bóg dał takie polecenie, że jest to konieczne. Jeżeli chodzi o Nowy Testament to został on spisany po grecku, gdzie używane jest tylko jedno słowo na oznaczenie Boga - "Theos", co znaczy "wielki". Nie ma tu rozróżnienia pomiędzy "Bogiem" a Yahwe ani też nie ma specjalnego polecenia dotyczącego nazwy wiernych jako społeczności. Piotr mówi o wiernym jako "chrześcijaninie" a nie "człowieku Jehowy" czy coś temu podobnym (1P 4:16). Zbyt duży nacisk na używanie nazwy Jehowa prowadzi do obniżenia wartości dzieła i znaczenia Pana Jezusa, w podobny sposób wielu ewangelicznych chrześcijan kładzie nacisk na imię i miejsce Jezusa, a pomniejsza potężne miejsce Boga.

Inne nazwy, którymi wezwane wczesne społeczności chrześcijańskie określały się, nie zawierają nazwy "Jehowa"

"Społeczność Izraela" (Ef 2:12) - "Kościół pierworodnych" (Hbr 12:23)

"Kościół Boga" (Dz 20:28)

"Kościół Boga żywego, filarem i podporą prawdy." (1Tm 3:15)

"W domu Bożym" (1Tm 3:15)