مبانيانجيل فصل 10: زندگي در آغوش مسيح مطالعه انجيل | دعا | موعظه | زندگي در آغوش كليسا | شكستن نان | ازدواج | مشاركت | پرسشها |
6-10 ازدواجاين بخش را با درنظر گرفتن موقعيت افرادي كه در زمان تعميد مجرد هستند آغاز ميكنيم. نوشتههاي متعددي كه شامل مثالهايي از مسيح، پولس و ديگران مي باشد، وجود دارد كه افرادي را كه مجرد هستند تشويق مي كنند كه حداقل مسئله مجرد ماندن را براي متعهد كردن كامل خود به كارهاي سرورشان در نظر بگيرند.(اول قرنتيان 9-7:7 و 38-7:32 رجوع به دوم تيموتائوس 2:4 و متي 19:11.12.29 و جامعه 9:9) "اما اگر شما تصميم داريد ازدواج كنيد، گناهي مرتكب نشدهايد." (اول قرنتيان 7:28) بسياري از حواريون متأهل بودند(اول قرنتيان 9:5) و ازدواج آنگونه كه خدا در نظر دارد براي سودآوريهاي جسماني و روحي طرحريزي شده است. "به ازدواج خود و به عهد و پيماني كه بستهايد وفادار باشيد و پيوند زناشوييتان را از آلودگي نگاه داريد."(عبرانيان 13:4) "شايسه نيست كه... انسان تنها بماند."مگر اين كه بتواند خود را به مرحلهاي بالا از حالات روحاني برساند، بنابراين خدا ازدواج را بنا نهاد.(پيدايش 24-2:18) بنابراين "وقتي مردي همسري پيدا مي كند نعمتي مي يابد. آن زن بركتي است از جانب خداوند... زن عاقل بخشش خداوند است."(امثال18:22، 19:14) مفهوم اين آيهها اين است كه افراط در تمايلات جنسي خارج از پيوند زناشويي، زنا محسوب ميشود. تذكر در مقابل زنا (روابط جنسي بين افرادي كه داراي پيوند زناشويي نيستند)، زناي محسنه (روابط جنسي بين 2 نفر كه با فرد ديگري ازدواج كردهاند) و هر نوع كار غيراخلاقي در عهد جديد به ميزان زيادي مشاهده شده است. تقريباً تمام نامهها حاوي اين تذكرات مي باشد. آيههاي ذيل برخي از اين تذكرات مي باشند: اعمال رسولان 15:20 و روميان 1:29 و اول قرنتيان 18-6:9 و 10:8 و دوم قرنتيان 12:21 و غلاطيان 5:19 و افسسيان 3:5 و اول تسالونيكيان 4:3 و آيه هفتم يهودا و اول پطرس 4:3 و مكاشفه2:21) اصل اساسي آيه پيدايش 2:24 گناه همجنسبازي را متذكر ميشود. نيت خدا اين بوده كه مرد و زن با هم ازدواج كنند و با هم يگانه شوند. خداوند يك زن (و نه يك مرد ديگر را خلق كرد) كه به آدم كمك كند. روابط جنسي بين مردها مكرراً در كتاب مقدس مورد نهي قرار گرفته است. سدوم بخاطر همين گناه از بين رفت (پيدايش بابهاي 18 و 19). پولس نبي خيلي واضح گفته است كه اصرار براين اعمال غضب خدا را به همراه دارد و آن فرد از ملكوت خداوند بي نصيب مي ماند. (روميان 32-1:18 و اول قرنتيان 6:9.10) اگر ما زماني دست به اين كار زده باشيم بدان معنا نيست كه ديگر از كمك خداوند بينصيب خواهيم ماند. خدا بخشنده است و آنانكه بخشايش وي را تجربه مينمايند بايد به خداوند احترام بگذارند.(مزامير 130:4) ecclesia واقع در corinth داراي تعداد زيادي همجنسباز بود كه توبه كرده بودند. "بعضي از شما در گذشته، چنين زندگي گناه آلودي داشتيد، اما اكنون گناهانتان شسته شده(بوسيله تعميد)، و شما وقف خدا و مورد پسند او شدهايد(بوسيله تعميد)، و اين در اثر كار خداوند ما عيسي و قدرت روحالقدس ميسر شد." (اول قرنتيان 11-6:9) |