Farsi Bible Basics Study 7.1 - Old Testament Prophecies of Jesus

فصل 3 نشان داد كه خداوند عيسي مسيح را وسيله اصلي رستگاري بشر قرار داده است. وعده‌هائي كه به حوا، ابراهيم و داود مي‌دهد، همه دربرگيرنده نام مسيح به عنوان يكي از نوادگان آنان مي‌باشد. ضمناً پيشگوئيهاي ظهور مسيح در سراسر عهد عتيق يافت مي‌شوند. احكام دوران موسي كه قبل از ميلاد مسيح قوم بني‌اسرائيل مجبور به اطاعت از آنها بودند، دائماً به مسيح اشاره دارند:"احكام الهي همچون لله‌اي بود كه از ما مراقبت مي‌كرد تا زماني كه مسيح بيايد." (غلاتيان 3:24) از اينرو در ضيافت عيد پسح بره‌اي كاملاً سالم بايد قرباني ميشد.(خروج 6-12:3) اين نمايانگر قرباني گشتن مسيح است "اين همان بره‌اي است كه خدا فرستاده تا براي آمرزش گناهان تمام مردم دنيا قرباني شود." (يوحنا 1:29 و اول قرنتيان 5:7) مرتبه بي‌عيبي كه براي تمام حيوانات قرباني لازم بود، تمثيلي از كمال شخصيتي مسيح است.(خروج 12:5 رجوع به اول پطرس 1:19) سراسر كتاب مزامير و انبياء عهد عتيق را پيشگوئيهاي بي‌شماري در وصف مسيح فرا گرفته‌اند و بيشتر از همه به شرح چگونگي مرگ وي پرداخته‌اند. امتناع قوم يهود از پذيرش مرگ مسيح را فقط مي‌توان به بي‌توجهي آنان به اين پيشگوئيها مربوط دانست. حال چند نمونه از اين پيشگوئيها را ارائه مي‌دهيم:

پيشگوئيهاي عهد عتيق	تحقيق آنها در مسيح
" اي خداي من، اي خداي من، چرا مرا ترك كرده‌اي؟ چرا دور ايستاده‌اي و ناله‌ام را نمي‌شنوي و به نجاتم نمي‌شتابي؟"(مزامير22:1)	كلمات مسيح هنگاميكه به صليب كشيده شد، دقيقاً همين كلمات بود.(متي 27:46)
"اما من مانند كرم پست شده‌ام، مرا انسان به حساب نمي‌آورند. نزد قوم خود خار و حقير شده‌ام. هركه مرا مي‌بيند، مسخره مي‌كند. آنها سر خود را تكان مي‌دهند و با طعنه مي‌گويند: آيا اين همان كسي است كه برخدا توكل داشت؟آيا اين همان شخصي است كه مي‌گفت خدا او را دوست دارد؟اگر خدا او را دوست دارد پس چرا نجاتش نمي‌دهد؟"(مزامير 8-22:6)	قوم بني‌اسرائيل، عيسي را مورد تمسخر و استمزاء قرار دادند (لوقا 8:53 ، 25:35) آنها سرخود را تكان مي‌دادند (متي 27:39) و هنگاميكه مسيح بروي صليب بود چنين مي‌گفتند (متي 27:43).
"گلويم همچون ظرف گلي خشك شده و زبانم به كامم چسبيده. تو مرا به لب گور كشانده‌اي. دشمنانم مانند سگ دور مرا گرفته‌اند. مردم بدكار و شرور مرا احاطه نموده‌اند. دست‌ها و پاهاي مرا سوراخ كرده‌اند." (مزامير 22:15،16)	اين پيشگوئي زمان تشنگي مسيح بروي صليب تحقق يافت. (يوحنا 19:28) سوراخ شدن دستها و پاها به نحوه به صليب كشيدن اشاره دارد.
"رخت مرا در ميان خود تقسيم كرده‌اند و بر رداي من قرعه انداخته‌اند." (مزامير 22:18)	تحقق عيني اين پيشگوئي در آيه متي 27:35 يافت مي‌شود.

به خاطر داشته باشيد كه مطابق آيه عبرانيان 2:12 جملات آيه مزامير 22:22 صراحتاً به مسيح اشاره دارد.

"نزد برادران خود غريب هستم و در خانواده خود بيگانه محسوب مي‌شوم. براي خدمت در خانه تو شور و هيجان دارم، از اين جهت مورد ملامت دشمنانت قرار گرفته‌ام." (مزامير 69:8،9)	اين پيشگوئي به وضوح احساس بيگانگي مسيح را از خانواده و قوم يهوديش نمايان مي‌كند (يوحنا 5-7:3 و متي 49-12:47). اين موضوع در آيه يوحنا 2:17 آمده است.
"به جاي خوراك به من زهر داده‌اند و به جاي آب سركه نوشاندند." (مزامير 69:21)	تحقق عيني اين پيشگوئي زماني است كه مسيح بروي صليب بود.(متي 27:34)

سراسر باب 53 اشعيا مربوط به پيشگوئي مرگ مسيح و رستاخيز بوده ونوشته‌اي است عاري از هرگونه خطا. دو نمونه از بخش گفته شده در ذيل آورده شده است:

"با او با بي‌رحمي رفتار كردند، اما او تحمل كرد و زبان به شكايت نگشود. او را مانند بره به كشتارگاه بردند؛ و او همچون گوسفندي كه نزد پشم برنده‌اش بي‌زبان است، خاموش ايستاد و سخني نگفت." (اشعيا 53:7)	مسيح كه به منزله همان بره قرباني در نزد پروردگار بود، در تمام مدت محاكمه در سكوت بود (متي 14، 27:12)
"هنگاميكه خواستند او را همراه خطاكاران دفن كنند او را در قبر مردي ثروتمند گذاشتند؛ اما هيچ خطايي از او سر نزده بود و هيچ حرف نادرستي از دهانش بيرون نيامده بود." (اشعيا 53:9)	مسيح به همراه گناهكاران شرور به صليب كشيده شد(متي 27:8)، اما در مزار مرد توانگري دفن شد.(متي 60 –27:57)

يادآوريهاي عهد جديد براين مبني كه "قوانين و پيامبران" عهد عتيق، مباني درك ما از مسيح هستند، اصلاً عجيب نيست. (روميان 26، 16:25 و 3،1:2 و اعمال رسولان 28:23 و 26:22) مسيح نيز خود معتقد است اگر ما درك مناسبي از "موسي و فرستادگان" نداشته باشيم توانايي درك او را نيز نخواهيم داشت. (يوحنا 47-5:46 ؛ لوقا16:31)

اين نكته كه قوانين موسي در صحبت از مسيح در زمان آينده سخن مي‌گويند و اين كه پيامبران آمدن او را پيشگوئي مي‌كنند خود دليل محكمي است براثبات اين مدعا كه مسيح قبل از تولدش حيات ديگري نداشته است. اين عقيده نادرست مبني بروجود فيزيكي مسيح پيش از تولد وي ناقض وعده خداست كه مي‌گويد مسيح ذريه فرزند حوا، ابراهيم و داود است. اگر در زمان روايت اين عقايد مسيح وجود داشت، خداوند نمي‌توانست به مردم قول تولد فرزندي را بدهد كه مسيحا ناميده شود. شجره نامه مسيح كه در باب‌هاي اول متي و سوم لوقا آورده شده است، نشان مي‌دهد كه وي از نوادگان همان مردمي است كه خداوند به آنان، آن وعده‌ها را داده بود.

وعده‌اي كه پروردگار درباره مسيح به داود مي‌دهد، وجود فيزيكي مسيح در آن هنگام را از نظر زماني غيرممكن مي‌سازد: "وقتي تو بميري و به اجدادت ملحق شوي، من يكي از پسرانت را وارث تاج و تخت تو مي‌‌سازم و حكومت او را تثبيت مي‌كنم. من پدر او و او پسر من خواهد بود، اما اگر مرتكب گناه شود، او را سخت مجازات خواهم كرد." (دوم سموئيل 7:12،14) توجه داشته باشيد كه زمان جمله مذكور زمان آينده است و درآن گفته مي‌شود كه خداوند پدر مسيح خواهد بود، پس وجود پسر خداوند در زمان وعده ممكن نمي‌باشد. جمله "اين فرزند از درون شما خواهد بود" نشان مي‌دهد كه وي فرزند واقعي و مسلم داود بوده است. "تو به داود وعده فرمودي كه هميشه يكي از فرزندانش وارث تخت و تاج او خواهندشد، و تو به وعده‌ات عمل خواهي كرد." (مزامير 132:11)

سليمان نمونه اول تحقق وعده بود. اما وي خود در زمان وعده در حيات بود (دوم سموئيل 5:14)

پس وعده داده شده به داود كه داراي فرزندي خواهد شد كه پسر پروردگار خواهد بود، بايد اشاره به تولد مسيح داشته باشد (لوقا 33 – 1:31) "اينك روزي فرا خواهد رسيد كه من شخص عادلي را از نسل داود به پادشاهي منسوب خواهم نمود." (ارميا 23:5) كه آن شخص همان مسيحا مي‌باشد.

در پيشگوئيهاي ديگر مربوط به مسيح نيز از افعال زمان آينده استفاده مي‌شود. "من از ميان آنها(اسرائيل) پيامبري مانند تو(موسي) براي ايشان خواهم فرستاد." (تثنيه 18:18) كه در آيات اعمال رسولان 3:22.23 مسيح به عنوان پيامبر معرفي مي‌شود. "باكره‌اي(مريم) حامله شده، پسري بدنيا خواهد آورد و نامش را امانوئيل خواهد گذاشت." (اشعيا 7:14) واضح است كه تحقق اين وعده همان تولد مسيح مي‌باشد.(متي 1:23)

1-7 پيشگوئيهاي عهد عتيق درباره مسيح