1-5 تعريف ملكوت

فصلهاي قبلي اين كتاب نشان داده‌اند كه هدف خداوند پاداش دادن به مؤمنان خويش با زندگي ابدي به هنگام بازگشت مسيح است كه اين زندگي ابدي روي زمين سپري خواهد شد. وعده‌هاي مكرر خداوند در اين زمينه هيچ‌گاه به اين نكته اشاره نكرده‌اند كه مؤمنان به بهشت خواهند رفت. "مژده ملكوت خدا" (متي 4:23) به شكل وعده‌هاي خداوند درباره زندگي ابدي روي زمين به ابراهيم وحي شد (غلاطيان 3:8). بنابراين، " ملكوت خداوند" زمان پس از بازگشت مسيح است كه اين وعده‌ها تحقق مي‌يابند. باوجود آنكه خداوند درنهايت فرمانرواي كل خلقت حتي در حال حاضر است، به بشر اختيار داده بر جهان و زندگي خويش به هر شكلي كه بخواهد تسلط داشته باشد. بنابراين درحال حاضر جهان به صورت " ملكوت بشر " مي‌باشد (دانيال 4:17).

در زمان بازگشت مسيح " سلطنت جهان ازآن خداوند ما و مسيح او ميشود و او تا ابد سلطان است." (مكاشفه 11:15) در آن زمان اراده و خواسته‌هاي خدا بطور كامل و آشكار در زمين اجرا خواهد شد. از اينرو دستور مسيح به ما عبادت است: "ملكوت تو برقرار گردد. خواست تو آنچنانكه در آسمان مورد اجراست، بر زمين نيز اجرا شود." (متي 6:10) به اين دليل، " ملكوت خداوند" عبارتي است كه با "ملكوت آسمان" قابل معاوضه است (متي 13:11 رجوع به مرقس 4:11). توجه داشته باشيد كه ما هرگز عبارت " ملكوت در آسمان" را نمي‌خوانيم؛ ملكوت آسمان است كه توسط مسيح در زمان بازگشت او برروي زمين استقرار خواهد يافت. چون اراده خداوند در آسمان بطور كامل توسط فرشتگان اطاعت مي‌شود (مزامير 21-103:19)، بنابراين در زمان ملكوت آينده خداوند، ساكنان زمين تنها پرهيزگاران خواهند بود، كساني كه "با فرشتگان برابرند" (لوقا 20:36).

بنابراين ورود به ملكوت خداوند در زمان بازگشت مسيح نتيجه نهايي تمام تلاشهاي ما در اين دنياست؛ بهمين دليل داشتن دركي صحيح از مفهوم ملكوت خداوند بسيار حياتي است (متي 25:34 و اعمال رسولان 14:22). موعظه فيليپ در مورد مسيح كه بعنوان آموزش دهنده چيزهايي مربوط به "ملكوت خداوند و نام عيسي‌مسيح" توصيف مي‌شود. (اعمال رسولان 8:5.12). در هر بخش خود به ما يادآوري مي‌كند كه چطور " ملكوت خداوند" محتواي اصلي موعظه پولس بوده است (اعمال رسولان 19:8 و 20:25 و 28:23.31). بنابراين درك كامل ما از اصول ملكوت خداوند باتوجه به اينكه بخش حياتي پيام بشارت را تشكيل مي‌دهد داراي اهميت بسيار زيادي است. " ما بايد آزمايش سخت ورود به ملكوت خداوند را بگذرانيم" (اعمال رسولان 4:22)؛ اين نوري است كه در پايان تونل اين دنيا وجود دارد و از اينرو انگيزه‌ايست براي انجام فداكاريهايي كه در زندگي واقعي مسيحي وجود دارد.

بخت‌النصر، پادشاه بابل، مي‌خواست از آينده دنيا باخبر شود (به باب دوم دانيال نگاه كنيد). به او مجسمه‌اي بزرگ ساخته شده از فلزات مختلف نشان داده شد. دانيال سرطلايي آن را بعنوان نشان‌دهنده پادشاه بابل تفسير كرد (دانيال 2:38). بعداز او قرار بود جانشيني از امپراطوريهاي بزرگ در اطراف اسرائيل بيايد كه نتيجه آن موقعيتي شود كه در آن "همانطور كه ديديد پاها و انگشتهاي مجسمه قسمتي از آهن و قسمتي از گل بود. اين نشان مي دهد كه اين سلطنت تقسيم خواهد شد و بعضي از قسمتهاي آن مثل آهن قوي و بعضي مثل گل ضعيف خواهد بود." (دانيال 2:42)

توازن قدرت درحال حاضر در جهان بين ملتها دو نيم مي‌شود، بعضي قوي و بعضي ضعيف. سپس دانيال سنگ كوچكي را ديد كه به پاي مجسمه برخورد كرد، آن را ويران كرد و خود تبديل به يك كوه بزرگ شد كه تمام دنيا را پركرد (دانيال 2:34.35). اين سنگ نشان دهنده مسيح بود (متي 21:42 و اعمال رسولان 4:11 و افسسيان 2:20 و اول پطرس 8-2:4) كوهي كه او در تمام زمين ايجاد خواهد كرد نشان‌دهنده ملكوت جاويد خداوند است كه در زمان آمدن دوم وي ايجاد خواهد شد. اين پيشگويي به خودي خود گواهي برملكوتي است كه در زمين خواهد بود نه در آسمان.

اينكه آيا ملكوت تنها در زمان بازگشت مسيح بطور كامل استقرار خواهد يافت، موضوع بخشهاي ديگر است. پولس از مسيح و داوري وي بر زندگان و مردگان " در پيشگاه خدا و عيسي مسيح " سخن مي‌گويد. (دوم تيموتائوس 4:1)

آيه ميكاه 4:1 نظر دانيال را در مورد ملكوت خداوند بصورت يك كوه عظيم تعبير كرد: "و اما در روزهاي آخر، كوه خانه خداوند مشهورترين كوه جهان خواهد شد؛ سپس توصيفي از اينكه اين ملكوت برروي زمين چطور خواهد بود مي‌آيد (ميكاه 4-4:1) خداوند به مسيح تخت داود در اورشليم را خواهد بخشيد: "او مردي بزرگ خواهد بود... سلطنت او هرگز پايان نخواهد يافت!" (لوقا 1:32،33) اين نكته ايجاب مي‌كند زماني وجود داشته باشد كه در آن عيسي شروع به حكومت بر تخت داود مي‌كند و فرمانروايي‌اش آغاز مي‌شود. اين زمان بازگشت مسيح خواهد بود. جمله "سلطنت او هرگز پايان نخواهد يافت!" به آيه دانيال 2:44 مربوط مي‌شود: "وخداوند تخت سلطنت جدش داود را به او واگذار خواهد كرد تا براي هميشه بر قوم اسرائيل سلطنت كند." آيه مكاشفه 11:15 از زبان مشابهي در توصيف چگونگي وضعيت مسيح در زمان بازگشتش استفاده مي‌كند: "سلطنت جهان ازآن خداوند ما  و مسيح او شد و او تا ابد سلطان است." (مكاشفه 11:15) شايان ذكر است كه بايد زمان مشخصي وجود داشته باشد كه ملكوت خدا و حكومت مسيح روي زمين آغاز شود و اين زمان هنگام بازگشت وي خواهد بود.